Ramazan pidesi

Malumunuzdur dün orucun ilk günüydü ve çok şükür ki hemen de bitiverdi. Valla bana, hiç de öyle büyütüldüğü gibi zor gelmedi. Sanırım sebebi daha önce ailemle yaşarken oruç tutmamdan kaynaklanıyordu. Gerçi gün içinde bi ara açlık bastırınca, Afrika'daki açlar, İstiklal'deki evsizler, mahallemdeki sokak çocukları, gündüz güneşin altında gezinen aç, susuz kedi köpekler ve fakir sahipleri gözlerimin önüne geldi, ama çok takmadım. Zaten normal hayatımda ben de zor geçiniyorum. Birde yalandan ''ayyy çok yazıkkk, ayy acıyorum onlara'' falan gibilerinden bol keseden sallayamazdım. Acınacak durumda birinin (o biri ben oluyorum :Pp) başkasına acımasına bi anlam veremiyorum. Bana kibirlilik gibi geliyor. O yüzden Afrika'daki açları, sokaktaki kedi köpeği falan çok sallamadım. Öyle sadece ''allahım; açlara susuzlara, yolda kalanlara, darda olanlara, kendine bakamayıp bide kedi köpek kucaklayıp gezinenlere yardım et'' dedim o kadar. İnşallah duam kabul olur da, Allah'tan bol bol gelen yardımlar sayesinde, belki bende arada kaynar geçinip giderim. Gerçi dualarının kabul olacağı biri değilim. Ama işte küçççücük, hatta Allah tarafından bile kaale alınamayacak bir umutla duamı ettim. Zaten dualarım kabul olsaydı, şimdi yanımda; 1.80 boylarında yanağı hafif gamzeli, dudağının sol tarafında tatlı bir beni olan, geniş omuzlu, iki göğsü arasındaki kıllar taaa sikine kadar uzayıp giden, hafif balık etli ve toparlak vucutlu, sarışın ve kumral arası, gözleri renkli, paralı pullu, benden başkasına arada bir dönüp bakan, ama yinede bir numerolu gözdesi daima ben olan, her daim muck muck diye öpüp duran, sürekli sarmalayan, gece başımda ben uyuyum diye bekleyen :)) böyle beni seve seve kendisinden soğutan biri olurdu. Neyse şu fantazilerimi atlıyımda, sadede geliyim. İftara 1buçuk saat kala ofisten çıktım, direkt eve yöneldim, mahalledeki bakkala uğrayıp ekmek var mı diye bakınırken, bakkal amcanın ''sıcak pide de geldi, ahanda orda istersen pide al, boşver ekmeği'' uyarısıyla, beynim bana ''evet oruç tuttun ödüllendir kendini, al bi tane sıcak pide'' deyiverdi. Beynimi sikiyim, dayanamadım aldım bi tane. Eve geldim, ekmeği kenara bıraktım. Perdeleri kapadım, üzerimdekilerin hepsini çıkardım. Kilodumu giydim, ellerimi yıkayıp menemen yapmaya başladım. Bittiğinde, şöyle bir çekilip baktımda, muhteşem yapmışım ''ellerime sağlık'' dedim kendi kendime. Sofrayı hazırladım, sıcak diye alınan ama artık iyice soğumuş olan pideyi de sofraya bıraktım. Ezanın okunmasıyla bi yudum su içtim, tabii bir yudum suyu içmemle bi baktım, bütün yeme hevesim kaçtı. Az önceki o aç kutup ayısından eser kalmadı. Genel olarak açlık, beni gün boyu çok fazla etkilememiş olsada, nerdeyse bi ara dilim dışarda dolanıyordum, ama akşam sofrada bir yudum suyla, bütün açlığım diniverince şaşkaloza döndüm. Sanırım bu işde bir bok var. Ama anlamadım. Sonra işte ''kilo almalıyım, kilo almalıyım, kilo almak için de muhakkak zıkkımlanmalıyım'' diyerek kendimi zorlaya zorlaya ekmeği menemene bandırmaya başladım. Ekmeğin 4te 1ini yemiştimki çok fazla yiyemeyeceğimi kabul edip bıraktım. Sofrayı toparlayıp nete girdim ve bir iftarda böylece bitiverdi... Bugün mü? Tabii ki yine orucum, ama dediğim gibi çok etkilemiyor, oruçlu olmam sikimde bile değil. Ofiste ben dışında herkes, bişiler yiyip içip sıçıyor. Ama hiç de öyle rahatsızlık falan duymuyorum. Yani her şey olması gerektiği gibi devam ediyor. Şimdi herkes yemeğe çıkıyor bende size bunları yazıyorum :) Öptüm bye