31 aralık 2022

kafamda yine tuhaf şeyler oluyor. 3 ay önce ameliyat olduğum kafatasımın deri altındaki ufak kaşınmalarda, kaşırken fark ettiğim bir bezelye tanesi kadar ufak şey, o günden sonra kaşınmayı bıraktığı için ara ara unutsamda büyüdü büyüdü büyüdü ve o günden bu yana avuçiçimi kaplayacak kadar bir iriliğe ulaştı. bi kaç haftadır geceleri uyandığımda baş ağrılarım olduğunu fark edince ve sonrasındaki günlerde "acaba aslında başağrısından dolayı mı uyandım" türünde düşünceler oluşunca, geçen hafta doktora gittim ve durumu özetledim. o da "mr çekip bakalım" dedi ve 15 Ocak için mr günü aldım.
O gün gidip mr çekicem. Umarım yine tümör değildir. noolur, noolur, nooolur bu iç şişlik TÜMÖR olmasın. amin allahım.
Mr çekimi ve doktor randevusu sonrası, İstanbul'daki onkoloğuma da görünmeye gideceğim. Eylül ayındaki kontrolümde onkoloğum;
-başka bi yerde mr çekme şansın var mı?" sorusuna;
-ya aslında bu ameliyat sonrası hani ailemle yaşamaya başladığım için ve orda tek devlet hastanesi olduğu için, ben orda çekip geliyorum. ama denerim, bakarım başka yere" demiştim.
Memlekete geldikten sonra buralarda sordum soruşturdum ama mr cihazları ve elemanlar hep aynı ve çokta iyi çalışan bir şey yok cevapları alınca, İstanbul'daki özel hastanede çekmeye karar vermiş oldum. hem en azından özel hastane olunca ve mr karşılığında binlerce lira alınca, mecburen elemanları ve cihazları da, burdakilere nispeten biraz daha düzgün çalışıyorlardır diye düşünüyorum. umarım yanılmam.
biletleri şimdiden aldım. bakalım gidişimde ne olacak. (şu an bunları yazarken hafif bi baş ağrısı yoklayıp duruyor.)
------
evdeki durumlarda pek değişme yok. "insanlardan sana acınmasını beklemek boş iş dostum" cümlesine tapınmama, cümleye tapınarak kullanmama az kaldı. bu insanlardan bazılarının annem, ablam, abim gibi ailemden olmaları ise çok değişik.
gerçi ailem olmayanlarda bunlardan pek farklı değillerdi ya.. çünkü kendi gözümle görüp şahit oldum, gönlümle gördüm.
örneğin öküz herif, ben hastanede radyoterapi seansı aldığım günlerde benimle irtibatı kesmişti ve bi gün aniden radyoterapi aldığım hastaneye gelip beni o dönem evimiz dediğimiz yere götürmüştü ve akşam aldığım kemoterapi haplarından sonra uyumak için çırpındığımda, o ise ısrarla onu sikmemi istemişti. ben yapamayacağımı söylediğimde pijamalarımı indirip ölü olan sikimi ağzına atıp çiğneyerek kaldırmaya çalışmış, sikim kalkmayınca ve ben onun bu haline üzüntüden dolayı sızlamaya başlayınca beni yataktan "siktir ol git diğer odaya. sabahta çık git kuzenin midir ne boktur onun evine. senle mi uğraşacam ben ya" diyerek kovmuştu ve ben o gece diğer odaya gidip ağlayarak anca geç bi saatte uyuyakalmıştım.
şimdi dönüp geriye bakarsam; o deneyim bana "insanlar ne kadar kötü olabilirler?" sorusunun cevabını net bi şekilde vermiş bulunmakta ve onun özelindeki ilişkimde, hatanın bende değil, onda olduğuna yüzde yüz emin etti beni.
kanser tedavisi görürken sikin kalkmaması normal olmasına rağmen, birinin seks için ısrar edip durması ve sikin kalkmadığı-seks yapmak istemediğin için akşam yataktan kovulan biriysen, emin ol karşındaki kişi saf kötüdür. ondan daha kötüsü yoktur. boşuna onu anlamaya çalışma. boşuna kendini kandırma ammınakoduğumunpiçi.
----
şimdi kötü insan tanımını gerimizde bırakacak olursak diğer gelişmeler şöyle;
haftaya sınavlar başlıyor. vizeler pek kötü değildi, finaller ise, bunca salağın içinde çok zorlayacak gibi duruyor lakin inşallah yanılırım.
----
burda olup iyi kötü oğlumun büyüyüşüne şahit olmak çok hoş. kavgalarımız artık yok denecek kadar az ve hatta bazen sırf kavga etmiş olmak için atışıyoruz :))
üstelik aramızdaki ilişki baba-oğul kutsal ruh'tan, sanki yavaş yavaş bi arkadaşlığa dönüşmek üzere gibi hissediyorum. 
geçenlerde kitap okuması için verdiğim kitapları almadı ve karşılık olarak "sınıfta bi kız bi kitap verdi onu okuyorum" dedi. o anki ses tonundan ve söylerkenki tınısından, sanki kız arkadaş edinmek istiyor veya kız arkadaşı olsun istiyor enerjisi aldım.
her neyse ne ama umarım henüz küçücük olan tertemiz kalpleri kırılmaz ve bu dönemlerini güzel anılarla atlatırlar.
---
yarın 2023'e girmiş olacağız. başka da bir şey yok. 
aaa 2022 yılı değerlendirmesi yazacağım bi ara. bu yazı olmaz. çünkü şimdi aklıma geldi.