Sadece kendinden başkasıyla, mutlaka ama mutlaka kendin dışında biriyle giderilebilecek olan ve adına "sevgi" denilerek etrafı keskin tellerle, ateşle dolu türlü türlü çemberlele çevrelenilen bu ihtiyaç neden var?
Sevilmesek ne olur, sevgi ihtiyacımızı karşılamayı bıraksak, kimse bizi sevmese, sevmesi için çırpınmasak, kimseyi sevmek için de yanıp tutuşmasak ve öylesine tek başımıza yaşayarak, kendimizle veya biriyle ama sevgi ihtiyacı olmaksızın yaşamakla yetinsek olmaz mı?
yani karşımızdakiyle salt insan olduğu için, insanlığı için, insan olduğumuz için beraber yaşasak, onu ve kendimizi saysak olmaz mı?
neden seviyor ve sevilmek istiyoruz?
Doğarken birilerinin sıcaklığıyla yaşamama tutunduğumuz için mi acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.