Ergenliğimizin başlarındayken, yani her şeyin seksten ibaret olduğunu ve dünyanın bir basket topu olarak, birinin sikinin ucunda durmadan döndürüldüğünü düşündüğümüz zamanlarımızda, ilk öpücük denemelerimizi de birbirimizle yapmıştık galiba.
Tam emin olmadığım için kesin konuşamıyorum ama öyle şeyler yaptığımızı hayal meyal hatırlıyor gibiyim. Zaten geçmiş dediğimiz şeyin en güzel yanı bu olsa gerek.Yani gerçekten geçmiş olması.
Bazen onunla öyle bir münasebette bulunduğumuzu düşündüğümde canım sıkılsada, sonuç olarak 20 yıl önceki bir şey yüzünden bugün oturup canını sıkmanın gereksiz ve bomboş bir insanın işi olduğunu bildiğimden, hemen kendime gelip o düşünceleri kafamdan def ediyorum.
Hem 15 yaşlarındayken, etrafımızda birbirimizden başka öpecek kimse yokken ve tv'lerde seks filimleri oynatmak, seks dergilerini gazete standlarında satmak serbestken kalkan siklerimizle ne yapabilirdik ki? Birazda bu yüzden öpüşmüştük galiba ve işte aradan 20 yıl geçip gitti.
Öpüşmemizin üzerinden 20 yıl geçmişken, aklım bana "çok tuhaf birisin. değişik birisin. ilginç birisin" cümlelerini kuran insanların bu sözlerinin nedenini düşündürtmeye başladı ve bende düşündüm. Gerçekten ilginç, tuhaf, değişik biri miydim?
Oysa ben, kendim için her zaman "normal biriyim" diye düşünürken, insanlar bana her zaman "ilginç, tuhaf ve değişik biri" olduğumu söyleyip durdu. dinlemedim ama söylüyorlardı. Zaten insanlar hep bir şeyler söylerler. Dinlemeseniz bile söylemeye devam ederler. İnsanların sorunu bu.

"Sence ben tuhaf, ilginç, değişik biri miyim? ve hatta nasıl biriyim?"
Çocuklu arkadaşım W bu soruma şöyle cevap verdi;
-dünya bile umrunda olmayan
-rahat
-kendine göre kuralları olan
-kendine göre bi yaşam stili olan birisin. yaw boş ver insanları. onlar hep bir şeyler diyorlar zaten. sen kendine göre yaşamaya devam et. onlar senin gibi yaşayamıyorlar.
yazılarınız cok güzel ❤️❤️❤️❤️
YanıtlaSil