zaman hızla akıp gidiyor
ardında ise önüne kattıklarının artıkları kalıyor.
insan ne tuhaf bi yaratık.
yaratık. yarattık.
kendini tanımadığın oluyor mu hiç?
öylece aynada durup alışman için kendine baktığın.
dış görünüşünü sevmeye çalıştığın oldu mu hiç?
tüm çirkinliğine rağmen.
çirkiniz ve buna rağmen birbirimizi sevebiliyoruz.
bu çok değerli.
belkide sevginin, sevilmenin açlık yaratması bundandır.
sevginin dış görünüşten bağımsız olması muhteşem bir şey.
sevilerek sikişmenin değerini bilmeyenler şu an önüne gelenin ardından gidiyordur.
bu cümlenin içinde biraz acıma, biraz ondan, biraz da bundan var.
ama sevilmek yok.
sevildiğini bilmek, tüm dünyaya meydan okuyacak kadar güçlü hissettiriyor.
sevilin inşallah ve sevildiğinizi bilin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.