aptal modern insan

hayat çok çetrefilli bir maceradan ibaret. ama onu basit görüyor ve öyle yaşamak için yırtınıyoruz. oysa basit değil ve basit yaşanılamıyor.
hayat zor. hayat herkes için eşit derecede zor. belki de hayatı çekilebilir kılan da bu eşit zorluğundan başkası değil.
---------------
bu aralar çok fazla düşünmeye başladım.
her şey üzerine ve her yaptığım üzerine. başka insanların davranışları, birbirleriyle olan ilişkileri de buna dahil.
üstelik bazen; her şey üzerine düşünmekten dolayı, kendim üzerime düşünmediğimi de düşünmüyor değilim.
bunun ortası var mı, varsa ortası nedir bilmiyorum.
---------------
sadece benim canımın değil, tanıdığım herkesin canının sıkıldığı bir dönemin yaşanıldığını düşünüyorum. ve üstelik bu bir kısır döngüden ibaret.
yani belli dönemlerde, belli ruhsal sıkıntıları yaşamaya başlıyoruz ve eğer o dönemin bitişinde kendimizi öldürmemişsek, sonraki rahatlık dönemine yetişip yaşamaya devam edebiliyoruz.
bunun üstesinden gelmenin yolu yok. bu böyle ve kabullenerek yaşamak zorundayız.
---------------
bu yazının ilk paragrafı geçen gün yazmıştım ve devamını getirmeyip öyle bırakmıştım. yazarken hayatın neden zor olduğunu belirttiğimi bilmiyorum. ama bence hayat zor değil. hayat çok kolay olduğu için biz onu zorlaştırıyoruz.
evet hayatlarımızı kendimiz için çekilir kılmaktan çıkarmak için elimizden geleni yapıyoruz.
yani hayat kolay, ama biz insanlar birbirimize zorlaştırıyoruz.
çünkü biz, kolayın değersiz olduğunu düşünen modern aptal insanlarız.