Oldum olası beş parayla yaşadım. Yani öyle çok ahım şahım paralı bi durumum olmadı. Beş para dediğin de zaten azcık bir şey ve işte onunla aç kalmadan, açıkta kalmadan, kimseye el açmadan yaşayıp gidersin. Hep böyle yaşadığım için de, mangırımın bile kaldığım zamanlardaki parasızlık çok koymadı bana. Daha çok ben koydum parasızlığa. KAPAK.
Para zaten gelip giden bir şey. Olduğu yerde durmuyorki. Dursa değeri olmazdı herhalde. Durmadığı için çok değerli. Bu cümleleri burda keseyim. Sıkıldım.
Son zamanlarda kendimi çok aptal bulmaya başladım. Çok düşünüp, az konuşuyor ve olabildiğince yalnız kalmaya çabalıyorum. Koca evde tek başımayım ve hiç canım sıkılmıyor.
Belkide aslında abdal olmanın koşulu önce aptal olmaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.