Harbiyeli ev arkadaşım

32 yaşındaki gününü görüp, 33'üne doğru giderken üniversite kazanmış olmanın ŞOK'unu tamamen atlattım.
Şimdi sırada okul kazanmanın yarattığı etkileri azamiye indirmek var.
Mesela okula gitmek için bu güzelim şehirden, bu muhteşem İstanbul'dan ayrılmak zorunda kalınca, evi dağıtmadan teslim edebileceğim ve aylar sonra dönüp geldiğimde, evde bi problem çıkarmamış ve çıkarmayacak olan sağlam ev arkadaşı bulmak gibi.
Üstelik sadece bir tane ev arkadaşı değil, iki tane bulmam lazım. Çünkü şu anki ev arkadaşım da, geçen gün "önümüzdeki ay çıkabilirim" demişti.
İşte bu yüzden, Canım İstanbul'dan ayrılmadan önce önce iki tane uyumlu ev arkadaşını ayarlayıp öyle gitmem lazım.
Tabii iki ev arkadaşını birbirine ısıtma işi de yine bana kalıyor. Çünkü bir kaç gün beraber geçirince, çıkabilecek pürüzleri öngörüp fazla büyümeden yok edebilirim. Ama burda olmadan bir ev arkadaşı ayarlamaya kalkışırsam, işte o zaman sıçarım.

Durum böyle olunca internetteki güncel "ev arkadaşı aranıyor" ilanlarını gezmeye başladım ve kendimce mantıklı bulduğum bir kaçıyla iletişim kurmak için mesaj attım. Bu mesaj atarak muhatap olduğum kişilerden bir kaçı evi beğenmedi, bir kaçı beni beğenmediği için olsa gerek hiç dönmedi, bir kaçı ful eşyalı her boku olan ve her şeyi dahil aylık 600 TL'lik kirayı yüksek buldu, bir kaçı ık mık etti, bir kaçı da sikecek adam aradığı için anlaşamadık.

Öyle böyle derken ilanlardan birine attığım mesaj sonrası dönüş yapan biriyle telefonda konuştuk, anlaştık ertesi gün de çıktı geldi.
O geldiğinde diğer ev arkadaşım da evdeydi ve böylece onlar da tanışmış oldular.
Tanışma faslı bitmeye yakın kahveleri yapıp geldim ve havadan sudan, eften püften şeyler konusunda laflamaya başladık.
Yaşı henüz 21 ve geçen yıl ki 15 Temmuz Darbesi'nden sonra kapatılan Harbiyeli çocuklardan biri.
Darbe gecesi, izninden dolayı tatilde olduğu için, Subay olan abisini aramış ve ne yapacağını sormuş. Abisi de "hemen telefonunu kapat, sakın ulaşılabilir olma. sabaha kadar bir yere gitme ve yat. bende şimdi kapatıyorum. ertesi gün ulaşılır olduğunda, soran olursa "şarjım bitmiş, fark etmemiştim" dersin" dediği için eve girdiği gibi uyuma numarası yapıp, darbeyi televizyondan izlemiş.

21 yaşında bir çocuğun, 2 yıldır sabah akşam silahlısı da dahil yüzbinlerce lira değerinde her türlü eğitim almasına rağmen korkudan uyuma numarası yapmasını normal görüyorum. Ama Darbe'nin, Tayyip Erdoğan ve çevresi tarafından yapıldığına ve ordunun içinde bu ülkeye ihanet edecek hiçbir insanın bulunmayacağına inanması normal değil.

Böyle inanması, benim nazarımda onu salak gibi gösterse de, yüzüne karşı "salak mısın nesin?" diyemedim ve bunun yerine "ordunun içinde bu halkı sevmeyen yüzlerce komutan var. Senin ve senin gibiler gibi, askerliği bir meslek olarak değil, sadece bu toprağın üzerinde yaşadıkları için boyunlarına Vatan Borcu diye yüklenilmiş olan görevi yerine getirmek için askere gidenleri köle olarak gören binlerce paralı subay var. ama sen kalkmış bana "ordu da ihanet edecek kimse yok" diyorsun" dedim.
Nefesi kesildi ve hazır yüzü patlıcan gibi kızarmışken durmadım ve "hem Tayyip bu kadar rahatken ve yasal olan tüm gücü elinde bulundurmuşken, kendi kendine darbe yapmaz. Buna rağmen darbe'nin Tayyip tarafından yapıldığına inanan varsada, açıkçası aklından şüphe ederim." diye devam ettim.
Yüzü iyice morardı ve bir şey demedi. Konuyu boş yerlere çektim konuşma öyle devam etti gitti.

Gençliğinden kaynaklı salak olması dışında; yakışıklı, boylu poslu, geniş omuzlu, kalın dudaklı, kumral bi ufaklık işte. Yani darbe konusunda salak olması dışında bi sıkıntı yok gibi. Diğer konularda ise fazla deşmek istemiyorum. Açıkçası sikimde de değil. Zaten düşündüğüm tek şey, kirasını zamanında ödesin ve ben İstanbul'da değilken bi sıkıntı yaratmasın yeter. Bunu ona da çok net ifade etmek için "zamanında kiranı öde, kimseye sıkıntı yapıp apartmandakilerden şikayet alma, evi temiz tut yeter" dedim "öyle tabii abi" dedi.

Neyse işte o da zaten eve baktı etti derken, evin hali, ücreti falan fındık konuları da kafasına yattığı için "tamamdır abi, ev benim için uygun. taşınmak isterim" dedi ve bende "tamam, valizini al gel" deyince, kalktı gitti, ertesi gün valizini almış bir halde döndü geldi.
Benim yatak odasını ona ayarladık, kişisel eşyalarımı alıp salona taşıdım ve boşalttığım odayı onun için uygun hale getirmiş olduk. Zaten o'da kendisine çarşaf vs almış olduğu için bi güzel yerleşti ve çayımızı demleyip ilk muhabbetimizi de yaptık.

Muhabbet esnasında alakasız bir şekilde bana demez mi "sen de atatürkçü birisin, hepimiz atatürkçüyüz, bu ülkenin evladıyız, iyi anlaşırız"
O alakasız bi şekilde böyle dediğinde şaşırdım ve "atatürk mü? ne atatürk'ü, ne alaka" dedim ve o "şu an yok ama bana attığın fotoğrafın kitaplık bölümünde atatürk'ü gördüm. hepimiz bu ülkenin evladıyız abi" dedi.
Bir şey demedim ve konumuz değişti, atatürk dışında şeyleri konuşmaya başladık.

Aradan 5-10 dakika geçtiğinde çiş için tuvalete gitmiştim ve klozetin tepesine işemek için tünemiş olduğumdan, elimdeki telefonu karıştırmaya başladım. Aklıma ona whatsapp'den attığım fotoğraflar geldi ve açıp baktım. Evet, ona attığım fotoğraflardan birinde gerçekten ATAMIZ vardı.
Ama tabii fotoğraflar büyütülüp detaylı bakılmadığı müddetçe belli olmayacak kadar da küçük olan atamız kitaplıktaki kitapların ön yüzünde öylece durgun bi şekilde poz vermişti.

Sonra fotoğrafın kaynağı aklıma geldi.
Bu atatürk fotoğrafı cebimdeki 3 TL'de gözü olan pis bir vampirella tarafından 20 Ocak 2017'de elime tutuşturulmuştu ve ben şurda onun hakkında yazmıştım: (https://www.instagram.com/p/BPfO65ZhO6S/ )

Yani ben atatürkçü olduğum için onu oraya bırakmadım. Aslında aylar önce kartı elime tutuşturan vampirella'nın gıcıklığına elinden alıp, o an öylesine elimde bulunan kitabın arasına atmıştım ve sonra eve gelip "kitabı okumaya devam edeyim" dediğimde, kitabın arasından çıkan kartı alıp kitaplıktaki kitapların önüne dikivermiştim. Yani ben şucu bucu değildim.

Zaten şucu bucu bir düşünceye saplanıp kalacak biri de değilim. Ama sonuç olarak 3 TL'lik kazık yememek için düştüğüm hallere bakıyordum da, evet sonucu komikti :))  tırt bi kart yüzünden Atatürkçü olmuştum. Üstelik kartı da o zamanlar yani bir kaç gün sonra "amaaan ne yapcam bunu" deyip atmıştım. Ama o ara yine parasızlık çektiğimden dolayı ev arkadaşı arıyorken, evin fotoğraflarını isteyen kişilere atmak için çektiğim fotoğraflarda kart kendine çoktaaan yer almıştı bile.
Şimdi ev arkadaşı ararken yine aynı fotoğrafları adaylara, attığım için de işte böyle bir durum yaşanmıştı.

Tabii bizim Harbiyeli'de fotoğrafların ıcığına cıcığına bakayım derken Atatürk'ü görünce, hiç düşünmeden beni Atatürkçü ilan etmiş, bunun üzerine de uyuşabileceğimizi düşünerek, hemen taşınmıştı.

İnşallah bi kaç gün sonra ona seçimlerde Tayyip'e oy verdiğimi ve Tayyip'in canım ülkemimizi emperyalist köpeklerden (içimdeki Doğu Perinçek çık dışarı) kurtardığını ve darbenin ordudaki gizli emperyalist şerefsiz fetö'cü komutanlar tarafından yapıldığını söylediğimde kalp krizi geçirmez.
İnşallah bi kaç gün sonra "Atatürk'ü de çok büyütmemek lazım. O da Tayyip gibi, kendi yaşadığı günlerdeki şartlara göre yapması gerekeni yapıp ölmüş işte" dediğim de gözleri fal taşı gibi açılmaz. Neyse bakalım artık neler olacak.

Diğer ev arkadaşımda onun için "iyi birine benziyor" dedi. Hatta çok seksi bulduğunu da belirtmeden geçmedi :)
Ama bu evde, ev arkadaşlarımızla sevişmek yasak olduğu için, bu tür muhabbetleri yapmıyoruz ve o an kakara kikiri yapıp geçtik.

Eve şimdi birini bulmuşken, ikinci ev arkadaşını da aramaya başladım. Bakalım o nasıl biri olacak.
İnşallah bunun gibi beyni iyice domestos'la yıkanmış halde ak pak değildir. İnşallah kendi fikirleri, kendi düşünceleri, kendi dünyası olan biri olur. İnşallah tek bir doğruya saplanıp kalan yobazlardan biri olmaz. İnşallah inşallah inşallah.

bi de şimdi böyle diyorum ama açıkçası çocuk çok saf ya. Sadece sikilmemek için sürekli tedbirde duruyor gibi bir havası var. Artık nasıl bi hayat yaşadı bilmiyorum ama sanki sürekli insanların onu kandırmak istediğini sanarak konuşuyor.
En ufak bir muhabbette bile, bi bakıyorum ki hemen lafın altında kalmama çabasına girişiyor. Gerçi yaşı küçük olduğu ve orduda beyni yıkandığı için böyle davranması normal ama bakalım artık. Hem sırf bağcığını yanlış bağladı diye, ceza olarak, ota boka saatlerce selam verdirilen bi çocuktan ne beklenir ki? Nasıl bir dünya görüşü ve nasıl bir dış dünya iletişimi istenebilir ki? Çok da şey yapmamak lazım.

Hazır ondan bahsetmişken dün de onunla yaptığımız spontan "bayrak" konulu tartışmamızdan bahsedeyim mi?
ahahaha neyse bahsetmeyeyim, çünkü olay hem çok basitken komplike bi hale döndü ve şimdi tam olarak aklımda değil, hem de ben tartışmanın sonunda "bayrak bir bez parçasından başka bir şey değildir. her şeyden daha önemli olan ise sadece insan yaşamıdır. çünkü insan varsa, bayrak ve diğer şeyler var olur. insan yoksa bayrak asla veya diğer şeylerin hiçbiri olmaz. o yüzden kutsal olan tek şey insanın yaşamıyken, bunun üstüne "ama ama ama" diye başlayan cümleler eşliğinde başka hiçbir şey söylenemez" deyince onun tüm sinirleri alt üst olduğu için kalkıp kendi odasına gitti.
En azından ben evden ayrılmadan önce, elimden geldikçe onu insanlaştırmaya çalışayım. Yoksa böyle mekanik düşünmesi pek hayra alamet değil ve olmayacak da.

Neyse zaten ben de yazmaktan sıkıldım. Yazarım yine. stop.