kusursuz

Kendim hakkında düşünmeye başladım. Kedim değil, kendim.
nasıl biri olduğum, nasıl yaşadığım, davrandığım, davranıldığım diğer ...ğım'larım hakkında da.
insanlarla iletişim kurma biçimim, iletişimi sürdürme şeklim vs vs
ve tüm düşüncelerimden sonra şu karara vardım; ben eşsiz biriyim. kendime özel bir bakış açım var, çoğu kişinin aklından daha iyi çalışan bir akla sahibim. bedeniyle barışmış bir cüce olarak, elimden geldikçe kendimi seviyorum. hatalarım yok, kusursuza yakınım ve yakın olmak ise en büyük kusurum. kimseye göre şekil alamıyor olmam da en büyük problemlerimden biri. zaten kendimi zorlayıp şekil almaya kalkıştığımda da kırılmadan edemiyorum. denedim ordan biliyorum.
muhteşem biri olmak hayatın, allahın, doğanın, evrenin vs vs'nin bana verdiği lanet olsa gerek. yoksa neden muhteşem biri olarak yaratılmış olabilirim ki? bence dehşet bir şey bu. çünkü muhteşem olduğum için acı çektiğimi bir tek ben biliyorum.