sessizce sevmek

hiç onun, umrunda olmadan sevmek.
kimsesizce, sebepsizce sevmek.
nefret edildiğinden emin olarak sevmek.
belkide sevginin değerli olduğunun sebebi buydu. hani sen karşılıksızca, umarsızca seversin, ama o seni hiç takmaz. garip bir durum.onun için beş para etmediğini bilmek bile mutlu eder seni.
bi yerden gülüşlerini bulup, bakıp sevinmek ve sevgiyle iç geçirmek.
burnunda ki nefesi, kinden dolayı değil, sevgiden alıp vermek.
çok tatlı olduğunu kendine itiraf ederken, deli gibi yanlız başına gülümsemek.
sevmenin sadece tek başına bir eylem olduğunu ve bunu yapmak için, yanıp tutuştuğunu bilmek.
umarsızca saçmalamakta giriyor bu sevme işine.
canını yakan şeyi hiç kimseye anlatmayacağına söz vermek ve sadece senin biliyor olman, bunu aşka dönüştürüyor.
ve asla göremeyeceğini bilmek, asla dokunamayacağını bilmek, aşkı dahada büyütüyor.
büyü ey aşk. ben acı çektikçe sen büyü.
acımla büyümeye devam et sen aşk.
ben erirken sen büyü.
ben yok olduğumda sen, unutulmaz ol eyyy aşk'ım...