siz oturabilirsiniz ama kişiliğiniz hep ayakta kalacak

Henüz daha 9-10 yaşındayken kimsenin seni sevmediğini düşündüğün için evden ayrılmaya karar verip, şehirlerarası yolda akşama kadar gidebileceğin kadar uzağa yürüyüp, karanlık bastırdığında da açlık, susuzluk ve korkudan dolayı geri dönüp onca yolu tekrar yürüyerek eve gittiğinde, evdekilerin senin yokluğunu bile fark etmediklerini görüp çocuk halinle üzüldün mü?

Henüz çocukken, yaşın daha 12-13 iken, bundan sonra en büyük abin ve yengenle yaşayacağını söyledikleri için seni alıp başka bir şehre götürdüklerinde, orda gözlerini henüz açmışsın gibi bir şekilde şaşkınlıkla etrafa bakınırken ailen tarafından terk edildiğini düşündün mü?
Üstelik terk edildiğin için üzülüyor olmandan, günlerce süren çocuksu mateminden dolayı küçücük boyunu, çehreni ve bakışlarını saran sessizliğinin kimsenin dikkatini çekmediğini, bunun aksine uslu bi çocuk olduğunu düşündüklerini fark ettin mi?

Sonraki 3. gün ise aslında sadece iş gücü olarak görüldüğünden dolayı çalıştırılmaya başlatıldın mı?

Sabahın köründe kalkıp, akşama kadar köpek gibi çalışmana rağmen, kahvaltıda bir bardak fazla çay içtin diye, 3-5 zeytin ve bir parça fazla ekmek yediğin için yengen tarafından hakarete uğradın mı?
ve üstelik bu hiç bitmeyen bir şeye dönüştüğü için, sen henüz bir çocukken doymak için yengenden gizli gizli bir şeyler yemek zorunda olduğunu anlayıp, yıllarca ona yakalanmadan karnını doyurmak zorunda kaldın mı?
ve yine üstelik şu an 35 yaşına gelmiş olmana rağmen, görmekte olduğun rüyalarda yengenden gizli gizli yemek yediğin oluyor mu?

O çocuk halinle elinden gelenin en iyi haliyle çalışmana rağmen, az çalıştığın bahanesiyle dayak yediğin oldu mu?
Ya da önemli veya önemsiz bir sebepten dolayı en ufak bir kızgınlıkta dahi kalabalığın içinde yüzüne tükürüldüğü ve bu tükürülmeler sen 18 yaşına bastığında evden kaçıncaya kadar devam etti mi?

Arkadaşın olmasına izin verilmediği için tüm çocukluğunu tek başına geçirdiğin oldu mu?

Sürekli bağırıp çağrıldığı için, sürekli tokatlandığın, aşağılandığın için şimdi oturmayan bir kişiliğe sahip olduğunu düşündüğün oldu mu?

Sürekli aşağılanarak büyütüldüğün için kendinin sıfırdan aşağı olduğunu sandığın ve hatta bir insan olmadığını düşündün mü?
Tüm o değersizleştirici yaşanmışlıklarını aşmak için, bu yaşında bile elinden gelen her şeyi yapmaya çalışıyor musun?

Henüz küçük bir çocuk olmana rağmen, o günlerde yaşamakta olduklarını hak ettiğini düşündüğün oldu mu hiç? Küçük bir çocuksundur ama aslında hak ettiğin için yüzüne tükürüldüğünü, dövüldüğünü, çok yemek yediğin için sofradan kovulmayı, sofrada delici bakışlarla kalk denilmeyi hak ettiğini düşündün mü hiç? Ben düşündüm. Çok düşündüm. Küçük bir çocukken böyle şeyleri çok ama çok düşündüm.