Ortak yapabildiğimiz tek şey seksti ve ne yazıkki aylardır sikim kalmadığı için artık o da yok. Yani onunla ortak yapabildiğimiz hiçbir şey kalmadı. Üstelik aramızda gittikçe dozajı artan, evereste doğru tırmanan bir gerginlik var ve bunun nedeninin de kalkmayan sikim olduğunu çoktan anlamış bulunuyorum.
Eskiden olsa böyle davranıldığı için üzülürdüm, kendimi durvardan duvara vurur "rabbim ben sana ne ettim de, bana böyle bir ilişki yaşatıyorsun" derdim ama artık eskide değilim ve nedenini de tahmin edebiliyorum. Emin değilim ama evet tahmin edebiliyorum.
Hiçbir zaman kendimi bu kadar bok gibi hissetmemiştim desemde, hayır hissetmiştim. Hem de çok defa hissettim ve bu yüzden bu seferki bok gibi hissetmelerimi umursamıyorum. Bok gibi hissettiğimde dışarı çıkıp bi tur atıyorum, bok hissi gidiyor, sadece biraz yorgunluğu kalıyor.
Döndükten bir kaç saat sonra uzanıp yorgunluğu atınca ise bok gibi hissetmek geri dönüyor. ama umursamıyorum. Çünkü umursayınca bir şey değişmiyor.
-----
Yukarıdaki iki paragrafı geçen gün yazıp öylece bırakmışım. Üstelik sikim kalmadı, kalkmıyo, kalkmayacak diye söylenirken o akşam seks yaptım. İnsan ne tuhaf bir şey. Bir varlık. Bir canlı. Bir bilmem değişik bir şey işte.
Sanki insan sadece kendine kafa tutmak için yaşıyor ve yapmam etmem, olmuyor, yapamıyorum dediği şeyleri gerçekleştirmek için yaşamaya devam ediyor gibi. Tuhaf ve tuhaf işte.
Oysa ben de isterim tek bi karar alıp, sanki o karar olmadan yaşayamayacakmışım gibi davranarak nefes alıp vermeyi ama olmuyor. Yapamıyorum. Çünkü duygularım, davranışlarım falan hepsi bir araya gelip kendime meydan okuyorlar ve aldığım kararın tam tersi olan neyse onu yaptırıyorlar. Ben de böyleyim işte. Kendime meydan okuyarak yaşayıp gidiyorum.
Sahi insan hep böyle midir? Yani insan aslında kendine meydan okumak için mi yaşıyor, yoksa meydan okuyacak bir şey olmadığı için kendine bir yasak koyup sonrada ona karşı çıkıyor. Nedir yani olayımız, nedir bu yaptıklarımız, yapmaya çalıştıklarımız, nereye doğru gidiyoruz, gitmek istiyoruz.?
Ben bir şey bikmiyorum. Bildiğim tek şey kendime meydan okuyarak yaşıyor olduğum ve bu durumun diğer insanlar için de geçerli olup olmadığını merak ediyorum.
Merak ediyorum. Çok merak ediyorum. Çünkü bu konuda yalnız olduğumu bilmek istemiyorum. Her konuda olduğu gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.