bir hastalık hali olarak; yanlızlık

Galiba hayatım boyunca yanlızdım. Varlığından şimdi emin olduğum yanlız bırakılma durumumun nedenini bilmiyorum ama bilinçli olarak hep yanlız bırakıldığımı düşünüyorum.
Aslında neden yalnız bırakıldığım üzerine biraz düşünsem, onlarca neden sıralayabilirim. Ama bu konu hakkında pek düşünmekte istemiyorum. Çünkü düşününce canım çok yanıyor ve bende bir kaç gündür fark ettimki; aslında yanlız bırakıldığımı fark etmemek için, kabullenmemek için, kendimi yanlız olmadığıma dair ikna etmek için, kendimi sürekli ama sürekli bir şeylerle meşgul tutup durmuşum.
Üstelik bu yanlız bırakılma durumundan dolayı, oluşan yanlızlıktan kaçma refleksi sadece çocukluğumda gerçekleşmiş olsada, ben büyürken yetişkinliğime de bulaşıp kalıcı bir yanlızlıktan kaçma refleksi haline dönüşüp öylece bende kalmış.
Yani aslında hep kaçmışım ve kaçışım aslında sadece kendimden olmuş. Kendimle başbaşa kalmamak için olmuş.

Yanlız bırakılma dedim ama aslında belkide buna terkedilme demeliyim. Ya da başka bir adı vardır. Bilmiyorum ve bunun üzerine düşünmek istemiyorum. Çünkü düşünmek çok yorucu ve üzücü.
Bu aralar üzülmek istemiyorum.