Eskiden sex yapmanın aşk yaşamak olduğunu sanırdım. Nerden öğrendiğim hakkında bi fikrim yok. Sadece öyle öğrenmiştim ve öyle yaşıyordum. Belkide zavallı beynim, küçük bedenimin koca adamların kucaklarında fazla incinmemesi için beni kandırdı, ya da kalbim daha fazla kırılmasın diye ben onu "işte bunların hepsi aşk" diye kandırdım. Yoksa; daha küçük körpe bir bedenken her gün birileriyle tanışıp yatmanın normalliğinin başka nasıl bi açıklaması olabilirdi ki?
Yoktu. bende öyle yaşadım.
Şimdilerde de hayatımın eskisinden pek farkı yok aslında. Sadece biraz daha farkındayım her şeyin o kadar. Yani her şey yollu'nda.
Ama çok da kendime haksızlık etmemeliyim. Çünkü eskiden Tek fark 3-5 düzenli yiyiştiğim kişi var ve hepsiyle de sadeece sex için buluşuyoruz. Aramızda hiçbi duygusal bağlılık yok, hiçbir sınır yok ve herkes hayatında özgür bi şekilde o tarafa bu tarafa salınıp dururken arada bluşup yiyişiyor. Paylaşımlarımız sadece yatakla sınırlı. Yatakla sınırlı tuttuk. Öyle olmasının bizim için daha iyi olaqcağını konuştuk. Kimse kimsenin hayatı hakkında konuşmuyor. Ta ki kendisi konuşmak istediğii zaman. İçlerinden birine fena abayı yaktım gibi, ya da o bana abayı yaktı. Tuhaf bi çekim var aramızda ve bu yüzden bir kaç haftadır sallamaya çalışıyorum. Ama iletişim dediğin zıkkımın kökü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.