Hayat Erkeği

İnsan olduğumuzu hep hatırlayarak ve hiç unutmayarak yaşadığımız müddetçe dünyayı güzelleştireceğimize, dünyanın güzelleşeceğine inananlardanım. Evet benim gibi inanan ve benim gibi inanmaya devam eden insanlar var. Tanıştım kendileriyle. Etrafınızdalar, insan olduklarını hiç unutmadan sessizce yaşıyorlar.

Bu aralar "ötekileştirilenlerin, kendi içlerindeki bireyleri ötekileştirmesi durumu" üzerine düşünüyorum. Nedense kafam, hep gidip gelip bu konuya takılıyor. Yani zaten herkes bir diğerini ötekileştirmek üzerine kafa patlatıp duruyorken, ötekileştirilenlerin de kendi aralarında adeta bizde eksik kalmayalım, bizim gibi inanmayanları ötekileştirelim algısıyla hareket etmelerini çok salakça buluyorm.

21 Ara

Agzini yerim. Ama gercekten cok cok iyi demissin, otekilestirilenin de digerini otekilestirmesi insanin kalbine dokunuyor be.

22 Ara

Kalbe dokunması doğru, hem de çok dokunuyor. Ama sonuçta bu da bir insanlık hali. Bunu da normal görüyorum, görmeye çalışıyorum. Şunu da unutmamak lazım galiba: İnsan ötekileştirilince daha anlayışlı, daha iyi, daha güzel bir insana doğru gitmiyor. Ötekileştirilmek eğer kişinin içindekini kabullenmediği bir durum ise nefrete dönüşüyor. Yani ötekileştirenlerin, kendisi gibi olmayanı ötekileştirmeye devam etmelerinin nedeni aslında kendilerinin olduğu hali henüz içselleştirmemiş olmaları. İçselleştirseler rahatlayacaklar. içselleştirmek, bir anlamda insan olduğunu hatırlamaktır, bunu uiç unutmamak ve her yapılanı insani duygulara bağlamaktır. Diye düşünüyorum. Tabii burda yine "bir kişiyi öteki olduğu için değil, insan olduğu için sevmek, saymak, korumak, hakkını savunmak durumları devreye giriyor. Birini insan olduğu için savunmak lazım, her yaptığının arkadında durmak lazım. (Tabii cinayet ve birine zarar verme durumları hariç. Ki kendine zarar veriyorsa bile bu onun hakkıdır, çünkü onun yaşamı onun kararıdır)

22 Ara

Kafam bi milyon. Ne alırsan 1TL

22 Ara

İnsanları bizden olmayınca, bizim gibi olmayınca sevmiyoruz. Bu şeytani bir çıkarcılıktır. Ben bir müslüman olarak bunu şeytani buluyorum.

Ki bu yüzden "biz" kelimesini sevmiyorum. Daha çok ben'i kullanıyorum ve ben olarak hareket etmeyi seviyorum

Sorunlarımızı aşmak için ben olarak hareket etmeyi öğrenmeliyiz diye düşünüyorum

Yaşamak için bir topluluğa ait olma çabasını geride bırakmamız lazım

Bir topluluğa ait olarak yaşama çabasını ilkelce buluyorum ://

Bu yüzden olsa gerek hayatımı bir türlü yoluna sokamıyorum.

Neyse ben konuyu kapatıyım, çok yazdım.