Biz seninle de yapamayız.
Çünkü benim bencilliklerim var, seni herkesten daha çok sevmek gibi takıntılarım,
kimsem olmadığı için hemen bağlanma sorunlarım
ve sen olmazsan yaşayamayacakmışım gibi cahil duygularım.
Biz seninle de hiç yapamayız.
Sen benden önce hayatına giren birini herkesten daha çok sevmişsindir mesela,
onu anlata anlata bitiremeyişlerin ve anımsadıkça hâlâ sızlayan bir yanın.
Oysa benim şu an aşık olduğum kişi, hep en çok sevdiğim olur mutlaka,
onsuz yapamamalarım ve takılıp aşamadığım küçük tatlı bakışları olur.
Biz seninle de yapamayız.
Mesela benim çok boş vermişliklerim olur,
her şeyi olduğu gibi bırakma ve ona arkamı döndüğüm gibi unutmalarım.
Senin ise tam aksime; asla unutamadıkların ve sırtında yıllarca yüklenilmişliklerin.
Hem senin illa "hayır boş verme"lerine karşılık,
benim ise olmayanı hemen kabullenişlerim de vardır.
Belki biraz da bunun için biz seninle yapamayız.
Hadi gel en iyisi biz birbirimizi rahat bırakalım, boşuna kalplerimiz sıkışmasın.
güzeldi...
YanıtlaSil(elif)
Tuhaf bir şiir anlayışın var :)
YanıtlaSilBeğendim, çok güzelmiş Hayat erkeği
YanıtlaSiliste. Sen bana kardeşim demiştin. Ama ben seni hiç kardeşim olarak görmedim. İnsan aşık olduğu birini nasıl kardeşi olarak görebilir? 6-7 Sene oldu. Ben bekardım, sen evli. Sindiremedim, tutamadım, kaldiramadim. Kızdım ve seni çok kiskandim. Sonra yaptım ışte. Seni kızdıracak şeyler. Sonra bana kızdın, artık kardeşim değilsin dedin. Seni tamamen kaybetmiştim. Çok garipti, geçti gitti. Ama çok iyiydin, tertemizdin ve masumdun...
YanıtlaSilKardeşin