Geçen haftadan bu yana bi yerleşememiştim bu eve, fakat nihayet dün gün biterken yerleşmiş oldum.
ama dün bitene kadar "artık yerleştim, bitti" dediğim günden bu yana; hep bi yerlerden bi kutu çıkıyordu, hep bi yerlerden; ait olduğu alana yerleştirilmemiş bir eşya çıkıyordu. En son dedim her halde ben eşyaları açtıkça, biri de benim ardımdan tekrar kutulara yerleştiriyor. ben yerlerine yerleştirdikçe biri alıp başka yere bırakıyor.
Öyle böyle derken 2 haftanın sonunda, ben artık sanki bir taşmışım gibi yerleşmiş oldum evime. İçim bi rahatladı, bi ferahladım, bi hafifledim ki anlatamam.
Sanki annem kucağına almış da öpe koklaya yatağıma yatırmış gibi, sanki sevgilim varmış da onunla kanepede yanyana oturup gözgöze bakışırken içimde yarattığı huzurdan dolayı uyuya kalmışım gibi, sanki bayramın ilk günüymüş de, oğlum elimi öpmüş sonrasında sarılıp bayramlaşmışız gibi bir his.
Bi rahatlık, bi mutluluk, bi huzur.
Bu rahatlık, huzur hissinin bir çok sebebi var ama sanırım ilk başta sıcak olması geliyor. Çünkü ev gerçekten sıcak ve eve geldiğim
Üzerimde bazen pijama oluyor, bazen bornozum, bazen ise sadece kokum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.