Her şeyin boş ve gereksiz bir uğraş olarak geldiği zamanlarda, yazmayı her şeyden daha fazla gereksiz bir uğraş olarak görürüm. Tabii sadece yazmayı değil, onunla beraber binlerce uğraşı da gereksiz ve aptalca buluyorum.
Evet aptalca ve hatta çok aptalca.
Aptalca bi uğraş olarak görmeme rağmen şu an yazıyor olmam ise bir komik.
İşte görüyorsunuz, yazmanın gereksizliğini anlatmak için bile yazmak lazım. Demek ki, gereksizliği anlatmak için bile, onu ifade etmek gerekli.
Her şey tersiyle var olurken, bunun kendisiyle var olması ilginç değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.