yoruldum

Sınırsızca sabır göstermekten, bir şey yaparken veya bir konu hakkında fikrimi söylerken yanlış anlaşılmamak için uzun uzun ve etraflıca tüm detaylarına kadar anlatmaktan, bitmek bilmeyen bir şekilde sürekli kendimi savunmaktan, yanlış yapmadığımı sadece yanlış anlaşıldığımı ama bunun sebebinin de ben olduğumu çünkü yeteri kadar açık ifade edemediğimi söylemekten, özür dilemenin küçük düşmek olmadığını bildiğim için tartışma esnasında haklı olmama rağmen olay çığrından çıkmasın diye özür dilemekten, sürekli alttan almaktan, büyümüş olan olayların daha da büyümemesi için susmaktan, güçsüzken bile güçlü durmaktan, üzgünken üzdürülmüşken üzülmemişim gibi yapmaktan, güvendiğim sırada kandırılmaktan, hiç olmadık bi anda, hiç kırılmaması gereken yerde bile kırılan kalbimin kırıklarını saklamaktan, kırılmamışım gibi davranmaktan ve davranmaktan ve davranmaktan yoruldum anlıyor musunuz? çok yoruldum.

ilişkimde sevgi için, sevilmek için dilenircesine bakınmaktan ve konuşmaktan ve her defasında her fırsatı sevilmek için değerlendirmeye kalkışmaktan, ilgi gösterilsin diye sırnaşmaktan, sırf sarınmak için sarılmaktan, hal hatrım sorulsun diye bomboş sohbet konuları bulmaktan, beraber vakit geçirmek için plan yapmaktan, planları hep ben yapmaktan, hep ben yamaktan, hep ben  yoruldum.

bir köleymişim gibi davranılmaktan, hissettirilmekten, mutsuz edilmekten yoruldum.
çok yoruldum.