Bu sabah odamdaki çiçekleri suladığım için uçuşan küçük sinekçikleri öldürmek için peşlerinden koştururken, nasıl olduysa kendim hakkında "ben olayları, hayatı uzaktan izleyerek, olayın dışına çıkarak veya bi süre uzaklaşarak anlayan biri değilim. ben anlamak istediğim şeyin içine girip onda kaybolarak, ona tam anlamıyla nufüz ederek anlayan biriyim" tespitinde bulundum. sinekçikler iki parmağımın arasında yok olurlarken, bende düşünmeye devam ediyordum. evet ben buydum. yani bir şeyi-olguyu-düşünceyi- kavramı-olayı vs vs öyle uzaktan bakarak, uzak durarak, uzaklaşarak anlayamam. ben tamamen içine girip iyice içselleştirerek anlarım. ben böyleyim. böyle anlarım. eminim şu koca evrende böyle anlayan tek kişi değilimdir ve benim gibi miniyonlar daha vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.