çok teşekkür ederim

sağ frontal lob'umda hafif bi baş ağrım var. bununla beraber aynı ağrı, sağ gözümede sanki ufaktan dokundurup duruyor. bitmedi mi bu bela. Tümör denilen şey.  yoksa yeniden mi başlıyor. hiç hazır değilim her şeyi tekrar en başından yaşamaya ve yine kendi başıma ağlamaya. üstelik tek başıma acı çekerken insanlara gülümsemek de hiç hoş değil. kendimi o anlarda aptal gibi hissediyordum. hem artık hayatımda beni, kemoterapi aldığım günlerde onu sikemiyorum diye evden kovacak kimsem de yokken, tümör nüksetmemeli. anlıyorsun değil mi beni allahım??
ne olur allahım yeniden başlatma bu şeyi ve bi daha sonsuza kadar tekrarlamasın da. çünkü biliyorsun; ben iyi biriyim ve ölmek için henüz biraz genç olmakla beraber en verimli olabilecek çağımda olarak da az önceki yıllardan birinde henüz iyice akıllandım. bence dünyaya bi katkım olmadan canımı alman hiç hoş olmaz. çünkü ben, senin beni boşuna yaratmadığına inanıyorum ve eğer canımı erken alırsan, öte dünyada uyandığımda şok olurum.

hayır allah'ım şu an ölmeye hiç hazır değilim. hatta önümüzdeki 50 yıl boyunca da olmayacağım ve onun önündeki 150 yılda da hazır olmayacağım. yani bence beni hiç öldürmemelisin. ya zaten tüm insanlığın bi zaman yolcusuna inancı ve bu saçma inançları kadar da büyük ihtiyacı varken o kişi neden ben olmayayım ki? hı allahım neden beni ölümsüz kılıp, her şeye de şahit kılmıyorsun? hem eğer beni öldürmezsen, gördüğüm ve yaşadığım her şeyi yazmaya, anlatmaya da devam ederim. yemin ederim yaparım bunu. bak zaten öyle bi görev vermemiş olmana rağmen 15 yıldır bunu bi işmiş gibi yapmaya devam edip yazmıyor muyum? sence de bu çok çok çok iyi bir fikir değil mi?
bence muhteşem. lütfen allah'ım, beni hep duyan ve bana sürekli yeni yollar açan, beni her beladan tereyağındaki kılmışım gibi çekip kurtaran güzel rabbim, bu fikrimi bi dua'ymış gibi duy ve kabul et. şimdiden çok teşekkür ederim.