delirmek veya delirmemek. işte bütün mesele bu

Madem ailem tarafından 37 yaşında def edilmeme rağmen, uzaklarına siktir olup gitmek yerine burda kalıp leş tabakasına dönüşmüş bir kitleye yakından bakmaya, dokunmaya, midem bulanarak da olsa içinde yaşamaya karar verdim...

Madem bu hiç sevmediğim yerden, defalarca siktir çekilmesine rağmen def olup gitmek yerine burda kalacağım, öyleyse; kendimi, buraya uyum sağlayabilecek bir karaktere de sike sike dönüştürmeli ve buradaki hayatı ve içindekileri, sanki hep burdaymışım, onlardan hiç ayrılmamışım, hiç uzaklaşmamışım gibi içselleştirerek yaşamayı da öğrenmeliyim.

Madem şimdiye kadar ki acılarımın etkisini azaltmak için, hayatı hep bi maceradan ibaret gördürdüm kendime ve bu sayede daha az acı çekebildim, canım daha az yandı ve hatta bazen hiç yanmamasını sağlayabildim, öyleyse bu kokuşmuş küçük şehirde kalmaya karar vermiş olarak, yine acı çekmeden ve burada başlayacak olan maceramın da tüm gerektirdiklerini yapacağım.
Yani maceram ne kadar sıkıcı olursa olsun, elimden geldiğince onu eğlenceli kılacağım ve eğlenceli tarafını sadece kendime özel tutarak bu pisliğin içinde yaşayacağım.

Bunun için; hayatımın hiçbir anından eksik olmayan acımdan bi çimdik, sadece hayallerimde yaşayabildiğim mutluluğumdan bi avuç, tüm yaşanmışlıklarıma rağmen terk edemediğim-bırakıp gidemediğim saflığımdan iki çorba kaşığı ve hayatımdan hiç eksik olmayan-eksik etmediğim-edemediğim trajedimden de iki tatlı kaşığı kadar alıp, hepsini bi kaba koyduktan sonra kulak memesi kıvamına gelinceye kadar iyice karıştırarak kendime yeni bir kişilik yaratacağım.
Çünkü burada kendime ait yeni bir kişilik yaratmazsam; bu küçük insanların, büyük rezilliklerini kendim olarak-kalarak çekebileceğimi sanmıyorum.
Çünkü burada saf kötülüğü, saf iyi niyetin içine karıştırıp saklayarak yaşıyorlar ve ben bunun yanlış olduğunu söylediğim için, iyiliğin içindeki kötülüğü işaret ettiğim için, işaretim iplenmeyince sesimi yükselttiğim için deli ilan edilmek istemiyorum.

Herkesin ahlaksız birer deli olduğu bu kokuşmuş küçük şehirde, görüyorum ki; akıllı'dan daha delisi yoktur. O yüzden bende herkes gibi delirerek normalleşmeliyim, normalleşeceğim.
Hem gerçekten delirmesem bile, deli gibi davranabilirim. Çünkü bu sadece tüm inadımı takınarak, sabırlı bir şekilde davranmama bağlı ve biliyorum ki onlar gibi olduğumda beni çok sevecekler. Hatta yer yer beni sikmek veya kendilerini bana siktirmek bile isteyecekler. Biliyorum, çünkü hep öyle oldu.
Bunun için yapmam gereken tek şey; çokça sabredip, ereksiyon olmayı veya olmalarını beklemek. İşte o zaman herkes için, her şey daha güzel olacak.
Burada çok kullanılan deyimlerinde de denildiği gibi; kalkmış sikin, dini imanı olmaz.