anğlamak

kardeşinden defalarca kazık yiyince, son kazıkta anlayacaksın.
eğer o son kazıkta da anlamazsan; abilerinden biri, karını sikmek istediği için seni evden türlü bahanelerle kovduğunda anlayacaksın...

kovulduktan yıllar sonra bir gün kanserken döndüğün aile evinde, sana defalarca kapıyı gösterdiklerinde
gidecek bir yerin olmadığı için kapının önünde öylece kaldığında anlayacaksın.
ve evlerinde kalmaya devam ettikçe, ailenin erkekleri dışında kadınları da, senin evdeki varlığından rahatsızlık duyduklarını, seni evde istemediklerini defalarca yüzüne yüzüne söylediklerinde
ve annen bunlara şahit olmasına rağmen, salak numarasına yatıp tüm olanları görmezlikten gelip sustuğunda anlayacaksın beni....

tüm bunlar başına gelmezse,
yani bunları yaşayamayacağın için anlamazsan beni,
belki eski karın, senin kanserden ölmekte olduğunu duyduğu için, helallik almak uğruna sana tatlı tatlı mesajlar attığında ve sende Allah'a "ölmek istemediğini" söyleyerek yalvarırken geçireceğin gecelerden birinde anlayacaksın beni.

ama tüm bunları yaşamana rağmen yine de anlamazsan beni
kabul olunan yalvarışlarından biri yüzünden beş para etmez canının alınmadığını öğrenen karının sana mesaj atmayı kesmesiyle anlayacaksın beni.

olurda yine de anlamazsan beni
kemoterapi ilaçlarının verdiği ağırlıktan dolayı uykuya daldığında
gecenin bi yarısı sevgilinin, sen ölmeden önce son bi defa onu sikmesini istediği için seni uyandırdığında mutlaka anlayacaksın beni...

anlayacaksın yaşamın ne kadar karmaşık, ne kadar çirkin ve ne kadar kafamı karıştırdığını.
anlayacaksın neden kendime bile kızgın olduğumu
neden bitmek tükenmek bilmez kinsiz, kupkuru bir öfkem olduğunu...

anlayacaksın niye daha önce hiç ağlamadığını, şimdi ise durup dururken ağladığımı.
hıhı evet, bir gün benim kadar içten bi şekilde ağlayarak anlayacaksın beni.