Bu aralar Uyku denilen kişiyle aramız pek iyi değil. Gecenin bi vaktine kadar beni bekletip yine de gelmiyor. Her gece osbir çekip uyuya kalmakta sıkıcı olmaya başladı. Bu gece de o gecelerden biri ve osbir çekmiş olmama rağmen hala gelen giden yok.
Az önce yatakta dönüp durmaktan çok sıkıldığım ve artık bunaldığım için tuvalete gidip sıçtım. Bokum kol gibiydi ve doğrusunu onun benden çıktığına inanamıyorum. İlginç bir götümüz var. Yaradana şükürler olsun.
İstanbul'da evi teslim ettiğim çocukların ikisi de yamuk yaptılar. Biri zaten sorumsuzun teki, fetöcü piç, diğeri yahudi ırkından pinti bi müslüman.
Fetöcü piç (harbiyeli) geçen suyu açık unutmuş ve evden çıkmış. Durum böyle olunca da evi su basmış, alt komşuyu da su basınca, komşu gidip ev sahibini çağırmış ve kapıyı çilingirle açıp içeri girdikten sonra anca ortalığı toplamışlar.
off neyse sıkıldım bu piçlerden bahsetmekten. zaten akşam akşam heyheylerimi tepeme çıkardılar. kavga etmekten de yoruldum. bi terslik olmazsa Kasım ayında İstanbul'a gidicem ve eğer o tarihe kadar hâlâ kirayı bana takıp evden çıkmadıysalar, ikisini de kapı dışarı edeyim de, analarının amının yırtık zarını, onlara tersten gösterip akıllarını başlarına aldırtayım da görsünler istediğim zaman nasıl rezil bi adama dönüşüyorum.
neyse sinirlenmeyeyim. sakin kalayım allahım. teşekkür ederim.
Can sıkıntısı çok kötü. ama can sıkıntısından daha kötü bir şey varsa işsiz olup parasız kalmak.
allahım rica ediyorum, noooolur allahım artık beni parayla sına. gerçekten parayla sınanmak istiyorum. parasız sınanmaktan yoruldum. rabbim benim, canım benim. ne olur, artık şu parasızlığıma bir son ver ve sınavlarımı bol paralıyken yap. ve hiç eksilmesin. ve hep artsın :)
bu aralar (ki bu satırları yazıncaya kadar da defalarca)burnumu karıştırma alışkanlığına kapıldım. sol elimin işaret parmağı sürekli burnumun içinde geziniyor. üstelik sümük topaklamak ilk anlarda güzel bi his olsada, sonrasında zaten büyük olan burnumun, iyice büyümüş olduğunu düşününce, paniklemekten kendimi alamıyorum. inşallah burun denilen organ, parmaklamakla büyümeyen organlarımızın başında geliyordur. yoksa, zaten topuğumdan bile büyük olan canım burnumu...
oy neyse davamını getiremiyciiiiim.
dün okulun yeni öğrenciler için "hoş geldin" partisi vardı. apaçi müziklerinden bol bol açtılar ve biz de (özellikle ben) bahçede koptuk. doğrusu ilk 5 dakika içinde sadece ben oynadım ve yüzlerce kişi bana baktı. aradan 15 dakika geçtiğinde ben kenara çekilmiş, yüzlerce kişinin bana bakmasından dolayı utanarak şu bi kaç gündür okulda tanıştığım Nijeryalı ve Pakistan'lı bi grup çocukla konuşarak utancımı atlatmaya çalışıyordum. utancımın 20inci dakikasında özbekistanlı bi grup kadın ve erkek piste çıkıp oynamaya başladılar ve bunun üzerine ortam biraz kalabalıklaşınca, bende saklanmak için çıkıp onlarla oynadım. sonrasını hatırlamıyorum. dizlerim ve ayak tabanlarım hala ağrıyor.
şimdi ise otelimsi pansiyonumsu falan filan (ne bok olduğu belirsiz) bok gibi bi yerdeyim. burayı geçen hafta tuttum ve 8 ay için 3.500 TL'ye anlaştık. Bugün ise 2.000 TL'sini kredi kartından bayıldım.
kredi kartının ödemesini ise 5 Ekim 2017'de yapmak zorundayım. yoksa ömrümün sonuna kadar bankaya ful hd pasif olucam.
Allahım sen büyüksün, sevdiğim dışında kimseye ful pasif olmak istemiyorum. lütfen bana o parayı ödemem için bi yol göster canım rabbim benim.
Seni seviyorum allahım. Ne olur artık sen de beni sev. amin.
Ayy allah kabul etsin duanı inşallah ;) ne gülüyorum şu yazılarına, o kadar komik ve akıcı ki :)
YanıtlaSil