Bu yıl da değişen bi bok yok. Yine yıl bana girdi.

Az önce ayaküstü işemek için girdiğim tuvalette çişimi yaparken, elimde bi anda büyüyen sikimi iyice kavradım ve sonrasında da doğal olarak dayanamayıp osbir çektim. Osbir çekmek iyi geldi. Böylece şu, bi kaç aydır üstüme başıma yapışıp kalan romantik aptallığı da söküp tuvalet deliğine attım ve ardından sifonu çekip kendime geldim.

Öff be, ne bu ya? Burdaki yazılı hayatım dışında, dışardaki dünyada da kendim olayım derken, onun bunun götünü kaldıran bi mal olup çıktım iyice. Valla hiç uğraşamam ya.
İşte şu an böyle düşündüğüm için de, sanırım ihtiyar'ı rahat bırakcam. Zaten bana üçüncü sırada anca yer veren birine, adeta "gitme kal" diye yapışıp durmamın ne anlamı varki? Hem bu saçma sapan ilişkide en uygun olan şey, herkesin kendi yoluna siktir olup gitmesinden başka bir şey değil. Dünyanın en aptal insanı gibi, gerizekâlı ergen triplerine girip "yok onu başkasına yar etmem" diye salak salak söylenmenin bi anlamı da yok. Orospuçocuğunun, anasının ammına kadar yolu var! siktirsin gitsin.

Hem ne diye bu kadar önemsiyorumki adamı? Ne diye ondan hoşlandığımı bu kadar belli ediyorum ki? Gerçi ona karşı yalnız değil. Ben herkese karşı böyleyim. Birinden ufacık bi hoşlanıyım, anında mallaşıp kalıyorum. Anında kendimi kaybedip, karşımdakine iltifatlar falan yağdırıp, onu dünyanın 8inci harikası'ymış havasına sokuyorum.
Dediğim gibi; benimki hoşlanmak bile değil. Sadece yalnızlıktan kaynaklanan bir korku ile, denize düşen yılana sarılır hesabının karada hayat bulmuş hali. İşin doğrusu bu. Yoksa onu sevdiğim için değil. Aslında yalnızlığı sevmediğim için ona sarılmıştım..

Ama evet, hazır artık kendime dürüst olup, onu neden sikliyor olduğumun sebebini bi nebzede olsa bulmuşken, çok büyük bi rahatlıkla hayatıma soktuğum gibi, çok büyük bi rahatlıkla da siktir etmeliyim. Sırf çoluk çocukla uğraşamıyorum diye kendi yaşıtlarımla muhatap olmamayı tercih etmekte hata aslında. Çünkü 50lik adamların 18lik ergen havaları hiç ama hiç çekilmiyor...

Aslında bi dakka lan ihtiyar'a bu kadar yapışmamın başka bi nedeni de, sanırım her yılbaşına yalnız giriyor olmamdan dolayı bilinçaltıma baskı yapan "hayır 2012'ye yalnız giremezsin" havasıydı. Ama olsun siktir et. 2012'ye gönlüm rahat girmiyor olsada, kafam rahat girecek. Sikerim böyle aşkın ızdırabını.