Hayat Erkeği

Bayramları sevmiyorum. Bana ne kadar yalnız ve kimsesiz olduğumu, o bayram günleri süresince yüzüme bi atın çiftesi gibi vurup vurup duruyor. Bayram bitsede kurtulsam bundan. Herkes sikindiriktende olsa ailesine koşarken ben olduğum yere çakılıp kalıyorum. Eve gelip nete giriyorum, önceden onbinkez izlediğim filmleri tekrar tekrar izliyorum. Olmadı sanat adı altında çekilen sikiş filmlerine sarıp osbir çekip çekip uyuyorum.
Bu süre zarfı boyuncada bi an önce tatil bitsin diye dua edip duruyorum.

Hele bu uzun bayram tatillerini hiç sevmiyorum. Abi zaten milletçe göt büyütmeye o kadar meraklıyızki eften püften tatillerimiz var.  Sanırım biraz kıskancım. Evet biraz kıskancım ammına koyim. Yalnızlığımı paylaşacak kimse olmadığı için kıskancım. Tatile gidecek gücüm olmadığı için kıskancım ve bunları kendime dert etmemek içinde eve kapanıp yaşlı karılar gibi kendimi oyalayıp duruyorum. ama biliyorum, bu oyalama işinde hiç başarılı değilim. Çünkü yalnızım ammına koduğumun koca evinde.

biliyor musun bundan bi kaç yıl önceye kadar, yalnızlığı bu kadar takmazdım. Çünkü her yalnız kaldığım anda, içimden "evet bu benim seçimim" deyip yaşamaya devam ederdim. Şimdide öyle diyorum. ama yaş aldıkça insan daha çok korkuyor. Hep yalnız mı olucam diye korkmaya başlıyor. Acaba ölsem kaç günde farkederler ölümü diye tırsmaya başlıyor. Sanırım benim öldüğümü ancak ev sahibim anlar. Kira ödenmeyince gelip kapıya dayanır, kapı açılmayınca da kapıyı kırdırıp ağzıma sıçılmış haldeki bedenime bakıp tühh kirayı kimden alcaz şimdi deyip ah vah eder. Aslında buda iyi bir şey. Yani en azından kiradayımda bi arayıp soranım var. Hani kendi evim olsa ve bi kalp kriziyle mevta olsam, orda öylece öürüyüp giderim valla. anaaam şimdi bunları düşününce ciddi ciddi korktum lan. düşünsene götümden giren kurtlar sikimi yiyip çoğaldıkça çoğalıyorlar. Iyy dur bu kadar iğrençleşmiyim konuyu değiştiriyim.

Yalnız yaşamak insana çok koyuyor be. Düşünsene tuvalete gidince bile kapıyı kapatma gereği duymuyorsun. Öyle salonun manzarası eşliğinde sıçıp duruyorsun. Yani insan sıçarken bile yalnız olduğunu anlayıp üzülebiliyor.