Doğduğumdan bu yana hep yıllar bana giriyordu, umarım bundan sonra ben yeni yıllara girerim de ödeşiriz

Her kesin üstün bir yetenekle doğduğu ve bu üstün yeteneğiyle diğer insanlardan ayrıldığı şu güzelim dünyada, benim yeteneğim olmaz mı? tabiki var ve benim üstün yeteneğim; her yeni yıla sevgilisiz girebilmek.

Valla cidden şaka değil, öyleyim. Bilmiyorum artık allahın benle sorunu nedir, ama nasıl oluyorsa ben yeni yıl dedin mi, sap gibi ortada kalıveriyorum. Herkesin sevgilisiyle tükürük banyosu yaptığı yılbaşı gecesinde, ben eve kapanıp pijamanın içinde tombala çekerek giriyorum. Baktım bu durum değişecek gibi değil, dedim "olum sikin çürüyüp elinde kalacak, o zaman osbir bile çekemiyceksin, bakalım ne yapacaksın?" Durum böyle olunca biraz korktum ve kötü ibneyi oynamaya karar verip, ne pahasına olursa olsun 2011e sevgili yapıp "hello ben geldim" diyerek gireceğim, dedim kendi kendime.

İşte bu kararı almamı sağlayan olaylar böyleyken, geçenlerde arkadaş çevresinden bi kaç kişiyle bara gittik. Orda enteresan olan bi durum yaşandıki ben çok sevindim. Çünkü daha önce tanıştığımız, ama birbirimizin ibne olduğumuzdan habersiz olduğumuz bir arkadaş daha gelmişti. Çocukla zaten tanışıyorduk ve ben o'na bir iki defa, böyle alıcı gözle bakmıştım. Çocuk kendi halinde,  benim gibi sıradan biri. Hatta çocuğa baksan, dersin "ayy buda ibneyse ben ibnenin önde gideniyim" valla durumu aynen böyle. Zaten benim için en önemli olan şey, sokakta el ele bile olsa gezinirken parmakla gösterilmemek. Durum böyle olunca, ben o'nu ilk gördüğümde bile alıcı gözle bakınca "hımmmm" yapmıştım.

Neyse işte, sonra biz bara hep beraber gidince, ibnelik mevzularında onunla bayaa bi muhabbet ettik. O da benim ibne olduğumu bara beraber gidince anlamış, yoksa onun önceliğinde ibne olduğumu tahmin bile etmiyormuş. Bide doğrusunu söylemek gerekirse, sonraki konuşmamızda şu konuyu konuştuk:

biz ibneler arasında, anten denilen bi olay var ve ibnelik alanımıza biri girdimi, onun ne olduğu beynimizde çakıverir. Ama işte ikimizde bunu birbirimizde hissetmemize rağmen içimizden; "yok yahu kendi kuruntumuzdur" deyip geçiştirmiştik, taaki bara gidince dadadadaaamm.

Ama asıl sorun zaten bizim tanışmamızdan sonra başladı. Çünkü onun 4 yıldır beraber olduğu biri var ve birde ailesi bile onun ibne olduğunu zaten biliyor. Sevgilisi ve ailesi falan arada görüşüp yemek yiyen normal bi aile, ama kendime bakıyorum, ailemden kaçabildiğim kadar uzağa kaçmak istiyorum. Hani durum başka olsa, ben bunun dudaklarına çoktan yumuşmuş ve hadi aşk yuvamıza gidelim demiştim bile. Ama işte sevgilisi falan olunca, sürekli aman başkasının azcık olan mutluluğunu bile bozmıyım diyerekten kendimi frenleyip duruyorum.

Neyse işte ben böyle her yeni yıla yalnız girebilme yeteneğine sahip olup, bu yetenek canıma tak edince, geçen iş çıkışı arayıp "buluşalım da bi çay falan içelim" dedim. O'da sağolsun kırmadı, kabul etti ve gecenin 10'una kadar takıldık. O arada birbirimiz hakkında öğrenmemiz gereken konu başlıklarını konuştuk, o kendi ailesinden, ben kendi ailemden, yaşadıklarımızdan, aşklardan falan konuştuk. Ben yediğim bi kaç kazıkdan bahsettim, o henüz kazık yemediğini falan anlattı. Yediğim kazıklar için "kötü olmuş" falan dedi. Bende "siktir et o oruspuçocuklarını" dedim. Sonra sevgilisinden bahsetti, işte sevgilisi 43 yaşında biri. Teee 4 yıl önce internetten tanışmışlar. İlk 2 yıl çıktıklarında ailesinden saklamış ve zaten ailesi de o zamanlar, o'nun ibne olduğunu bilmiyormuş. Çocuk eve bazen aylarca gelmediği için azar işitsede, kimse sesini çıkarmıyormuş ve nerdesin denildiğinde bi kızla çıktığını söylüyormuş. Ama 2 yıl sonrasında bir gün evde annesiyle arasında kıyamet kopup annesi kızla tanışmak isteyince, o'da bir erkekle çıktığını ve 2 yıldır beraber olduğunu, aynı evi paylaştıklarını söylemiş. Annesi falan bunun üzerine, ilk aylar o'na dünyayı zehir etmişler, ama sonra anlayışla karşılayıp, sevgilisiyle tanışmak istediğini söylemiş. Sonra tanışmışlar etmişler falan. Neyse ayy bunları boşvereyim.

İşin özü şuki, aslında ben çocuğa alışmaya başladım. Böyle geceleri hep aklımda oluyor, sabah uyanıyorum aklımda oluyor, gün içinde zaten aklımda ve dayanamayıp facebook hesabına falan bakıyorum. Ayy böyle kafayı yiycek gibiyim. Bide hani sevgilisinden ayrılsın, benle çıksın istiyorum. Çünkü bi yandan "ulan sevgilisi var, ne yapıyorsun" diyorum kendi kendime, bi yandan çocukla buluştuğumuzda çocuk sevgilisinden soğuduğunu ve o'nunla ilk çıkmaya başladığı zamanlar, kendi kafasında olgun birilerini bulamadığını ve hatta bu olgunlukta gençler olmadığından, onunla mecburi çıkmaya başladığını falan söylüyor. Birde, bi yandan evet soğumuş ve o'nu hiç takmıyormuş gibi görünüyor, bi yandan da eğer ayrılmalarına sebep olursam ben kendimi arada kötü biri gibi görmeye başlarım diyorum. Hani kötüyüm ama birilerinin arasına girecek kadar kötü olmıyım istiyorum. Zaten 1 haftadır bu konu yüzünden kafayı yiyordum ve en sonunda bu durumu ortak arkadaşımıza açtım ve ne yapıyım dedim. O'da "zaten öyle görünüyorki o ayrılacak" dedi. Düşününce bu durum, biraz beni rahatlatıyor ama, arada kötü olan ve hali hazırda çat pat yürüyen bir ilişkiye tuz biber olan olmak istemiyorum. Ufff bilmiyorum bu durum canımı sıkıyor sıkmasına, ama ne yapmam gerektiğini de pek bilmiyorum.

Neyse bu korkuları aşıp bu yeni yıla girme mevzularına döniyim. İşte bugün facebook dan yazıştık biraz. Dedim "akşam ne yapıyorsun?" falan, o'da "gece 12ye kadar annem ve sevgilimle zaman geçiricez ama sonrasında bi planım yok" dedi "senin bi planın var mı?" diye ekleyince bende "benimde bi planım yok" dedim. Sonra o "ortak arkadaşımızı çağıralım, onunla beraber dışarı çıkalım" dedi, bende "yok ona ben sordum o çıkmak istemiyordu" dedim ve güldük "tamam o zaman" dedi ve gece 12den sonra buluşmaya karar verdik. Bilmiyorum hani, daha aramızda hiç bi bok yok, belkide ben kendi kendime gelin güvey oluyorumdur. Ya da her zamanki gibi 2 sevişme sonrası kimse kimseyi siklemeyecektir. Ama bilmiyorum eğer o'da ciddi bir şekilde isterse ben bu çocukla ömrümün sonuna kadar sevgili olur, öyle sevgiliyken ölmeyi tercih ederim. Zaten bu yüzden 2011e onunla girmek için plan yaptım ya. Off kafam çok karışık. Bak kafam o kadar karışıkki bu konuda, bu yüzden boktan bi yazı çıktı ortaya. Hani yazınca biraz rahatladım ama içimdekilerin hiç birini yazamadım o'da ayrı bi durum. Bide bi yandan da gece 12 olsun diye dua ediyorum. Çok heyecanlıyım lan. Öyle böyle değil. Bide onunla daha hiç yakınlaşmadık, hani öpüşmek olsun, el ele tutuşmak olsun falan filan, aramızda hiç bi bok yok. öfff bilmiyorum ve ne olacak hiç tahninim yok. Bide ben kendi yaşıtımda, bu olgunlukta biriyle ilk defa bu kadar yakınlaşabiliyorum. Gerçi kendi yaşıtım dedim ama daha 23 yaşında. ama havası falan filan çok olgunca. 

Bak şimdi böyle dedimya, ondan biraz bahsedeyim. Hani ben hep uzun boylu, kalıplı, hatta kapı gibi adam olsun diyorum ya, hah işte bu aradığım dış görünüşlerden hiç biri o'nda yok. Hatta tam tersi bi durum var ortada. Çünkü boyumuz aynı, kilomuz desen ehh benden bir kaç kilosu yalnız fazlası var, saçı başı her daim dağınık, sürekli kirli sakallı. Durum böyle olmasına rağmen nedense ben ondan hoşlanıyorum. Hani neden böyle oluyor bilmiyorum. Ama o'nda beni çeken bir şeyler var, böyle mütevazi, iddiasız bi havası var. Kendi dünyasında yaşayan, kimseyi siklemeyen bi havası var. Bilmiyorum lan beni çeken bu havası  mı acaba?? Yani öfff kafam karmakarışık, sanki beynime 21 cm uzunluğunda, kalın ve damarlı bi yarrak giriyomuş gibi harman çormanım. Bide onun yanında hiç öyle kendimi tatlı göstermek için numaralar falan yapmıyorum. Neysem öyle davranıyorum ve o'da aynen öyle davranıyor. Çok doğal ve hatta bu durum çok hoşuma gidiyor. 

Bilmiyorum neyse ben susıyım da, bi an önce 2011e giriyim. Zaten hep önceki yıllar bana girmişti, bari ben bundan sonraki yıllara giriyim de ödeşelim. 

Birde hepinizin yeni yılını jutlu mutlu şeyli meyli olsun. Nice yıllara.