Kimse kıpraşmasın, kimlik kontrol lütfen!!

Çıktığım biri olmayınca, bara falan her fırsat bulduğunda giden denyonun tekiyim. Tabii iş böyle olunca bazen haftanın 3 günü gittiğim bile oluyordu. Hatta garsonlarla artık mecburi olarak bacıııımmmm naaaabbeeerr olmuştuk. Ama bu aralar, bara gidiş sıklığını bayağ bi düşürdüm ve nerdeyse 2 haftada 1 ancak gidiyorum. Tabii aslında bu da çok ama benim gibi sık giden birinin bu kadar azaltması, alkışlanacak bir durumdur. Hatta devlet beni bu konuda ödüllendirmeli, ödül anınıda TRT'den naklen yayınla duyurmalı.

Yanlız konu benim bara gidiş sıklığım falan değil. Konu, barda ilk kez tanışan insanların birbirine sordukları soruların, gereksizliği. Bar gibi, eğlence ortamlarında ilk kez tanışan insanların birbirine sorabilecekleri en önemli soru adın ne? olabilir ve bunun dışında özel hayat çerçevesi içine girebilecek her hangi bir soru sorulmaması lazım. Sorulmaması lazım falan diyorum ama nerde?? Adam utanmasa nufus cüzdanını çıkar ona bakıyım diycek. Gerçekten bu kadar abartanlar oluyor. Ulan amcık, bara yiyişecek birini bulmaya gelmişsin, daha ne diye kalkıp lafı uzatıyorsun. Adını sorduktan sonra, karşındaki mal güzel güzel adını söylüyor ve genç kız gibi kırıtarak senin adını soruyorsa, tamamdır işte, işi uzatmanın ne anlamı var. Gözlerine bak, eğer bakışlarını bi yere kaçırmıyorsa yapış gitsin. Uzatıp durmayın boşuna.

En nefret ettiğim durum, işte bu uzatma halleridir. Utanıyormuş gibi yapmacık numaralar, yalandan eli değmiş gibi yapmalar, onu izlerken dalmış gibi yapıp, tam o dönüp bakacakken başka yöne dönüp bakmalar. Ulan siktir git amcık, ne bok olduğun belli zaten. Bari biraz kendin olda, işi hızlandır. Daha ne ayak yapıp duruyorsun. Ama nerdeee.

Bu anlamda her zaman atlayan ben oluyorum. Çünkü bakıyorum karşımdaki mal, ha bire sorular soruyor, dayanamıyorum ve ''öfff soruları atlayalım mı? ne dersin?'' diyorum olayı hemen bitiriyorum. Genel olarak karşımdakide atlıyor hemen ''soruları atlayıp naapalım'' diyor, bende yaklaşıp öpüyorum ve ''bunu'' diyorum. Atlamayan olduğunda ise, hiç yanında oyalanmıyorum bile. Hemen başka kapıya gidiyorum.

Neyse zaten, o andaki malca sorulara bi anlam veremiyorum, sorulan sorulara sikimle konuşur gibi kısa cevaplar vermeye çalışıyorum. Çoğu anlıyor, azınlık ise mal gibi suratıma bakıyor. Sanki tüm soruları cevaplandırıp ne yapacaksak artık. Gerçi bunları yazarken aklıma geldi, acaba askerlik şubesinden falan mı çalışıyorlar nedir? Belki devletim memurunu gay bara gönderip, yoklama kaçağı var mı yok mu kontrol ediyor falan :PpBöyle dalga geçiyorum da, ama bazen gerçekten çok gereksiz, saçma sapan sorular oluyor ve bu soruların cevapları da, her zaman için yalan cevaplar oluyor. Bunun nedeni ise tabiki karşılıklı olarak ilk kez karşılaşan insanların, doğal olarak birbirinden saklamak istedikleri, 2inci şahıslar tarafından bilinmesini istemediği bir hayatlarının daha olması. O yüzden size tavsiyem, barda biriyle tanıştığınız zaman mümkünse az laf, çok iş yapmaya bakın.

Tanımaya çalışıyorum derken işin bokunu çıkarıp aile şeceresine varmak istercesine soruları ard arda sıralamayın. Çünkü sorduğunuz soruların çokluğu kadar, yanlış cevaplar alırsınız. Sonra iş olup birbirinizden iyice hoşlandığınızda, ten uyumunu yakaladığınızda ve artık onunla yaşlanmak istediğinizi farkettiğinizde, sorduğu sorulara verdiğiniz her cavap karşınıza kocaman bi duvar olarak çıkıyor. Artık ona doğruları söylemeniz gerektiğine karar verince, onun tüm hayatınızı doğrularıyla bilmesinin hakkı olduğuna karar verdiğinizde, işler çok karışacak, her şey birbirine girecek. Ve siz kötü olan kişi olacaksınız. Eğer tanıştığınız kişi durmadan soru soran biriyse, bırakın o sizin için, barda tanıştığınız yabancı olarak kalsın.