yan odada.
yatağımda.
battaniyemin altında.
ilk adımı benden bekleyen o koca beden, kafam çok karışık. affet.
gözlerimi kaçırışlarımın bir nedeni var
sürekli bir şey getirip götürmenin gizlediği kaçmalarımın bir nedeni var
ve yanına oturmayışımın.
çünkü yanlışlıkla bile olsa sana dokunursam, eğer olurda yanlışlıkla dokunursan kıyamet kopar.
bu dört duvar saklar bizi biliyorum
iki tas su paklar bizi biliyorum. biliyorum. biliyorsun.
lakin, ama'larım var benim. bilmiyorsun.
yıllar geçti aramızdan.
az buz değil, çeyrek asır.
ama biliyorum hiç soğumadım
hiç soğumadın benden.
seni düşleyerek geçirdiğim gecelerin
başkasına sarılmışken bile aklıma gelmelerin
hepsinin üstünden bir insan ömrü, koca 20 yıl geçti.
hiç soğumadım, hiç soğumadın benden.
biliyorum.
oysa şimdiye kadar tüm olasılıklarla bugünü beklemek.
iyi kötü, güzel çirkin fark etmeksizin her halini düşleyerek hep seni beklemek.
bir insan ömrü kadar beklemek fakat şimdi dualara sığınmış halde tüm o bekleyişlerden azadeleşmeyi yalvar yakar allah'tan istemek.
çünkü amalarım var, hiç bilmiyorsun.
12 Şubat 2025
bir insan ömrü kadar beklemek
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Aha yine barıştı öküz herifle. Hep sonunu bildiğin aynı kitabı okumaktan asla vazgeçmiyorsun.
YanıtlaSil1. Öküz herifi aşığım galiba
2. Öküz herif beni anlamıyor.
3.öküz Herif bencil, narsist duygusuz, cimri, seksomanyak birisii. Bu yüzden ondan ayrılmak yerine onu kaçırana kadar işkence çektirmeliuim.
4. Kapanış
hayır, öküz herif değil. öküz herif bunun tırnağı bile olamaz. o defter kapandı çok şükür.
Silbu asker arkadaşım. bi kaç yazı da bahsettim yıllar önce. o yazılardan biri de bu: https://hayaterkegi.blogspot.com/2011/06/onunla-etle-trnak-gibiydik-yada-nasl.html
geçen hafta geldi, bende misafir kaldı. ertesi gün yolcu ettim.
askerlik anılarımızı da konuştuk. konuşmadan olmazdı sanki. o açtı konuyu ve bende bi kaç cümle sarf ettim ama çok da darlamak istemedim. çünkü, çünkü zamanı gelmedi sanki. geçip gitmiş oyunlar gibi kalsın istedim. ki içimde, bu oyunları tekrar oynamak isteyen kocaman bi istek de var ama işte olmaz. olmaz. hayır olmaz.
Hımmm... Hiç hissediyor musun hayatına ne kadar çok gereksiz şey sığdırdığını... Ve pişman hissediyor musun hiç? Bu adam için demiyorum bunu ama belki içine o da dahildir. Ne çok hikâye var. İster miydin hiç yıpratıcı bunca hikâyenin hiç yazılmamış olmasını? Yoksa sayfaları baştan verseler yine aynılarını yazardım mı diyorsun?
YanıtlaSilBakış açını sevdim ve "gereksiz şeyler sığdırdığım" tespitin doğru. Şimdilerde bunları daha fazla eliyorum. Artık yüklenmek yerine olduğu yerde bırakmaya çalışıyorum. çünkü yaşlılık bunu gerektirir :)))
SilKimseyle ilişki (duygusal veya arkadaşlık fark etmeksizin) sürdürme çabasında değilim. Ki bence şimdilerde bu benim için çok önemli bir adım oldu. Yavaş yavaş daha başarılı olmaya başladım sanki. Hissediyorum.
Pişmanlık konusunda ise; ufak pişmanlıklarım tabiki var ama genelinde hayır pişman değilim. İstediğim gibi yaşarken, hep tetikteydim ve karşımdakiler, onlara daha fazlasını vermeye hazır olduğumu hep bildiler ve bu onları çok korkuttu. Çoğunun bana aşık olduğunu, beni sevdiklerini, değer verdiklerini bildim, bana açıkça hiç söylemediler ama alttan alta hissettirdiler ve yine bana, benden çok korktukları için benimle daha ileriye gitmediklerini gelmediklerini de biliyorum, bana bunu çok derinden hissettirdiler. anladım ama bir şey demedim, onların söylemesini bekledim. korkaklar söylemediler.
Çünkü ben hayatıma sahip çıkmış halde, yanlış doğru her karar ve halimle yaşarken, yaşamaya çalışırken (önceliğim buyken) ve tüm uğraşım kendi kararlarımla inşa edilmiş bi hayat yaşama çabasıyla dolup taşarken, onlar hep başkalarına göre yaşadılar. Günün sonunda beni kaybettiler :)) bende onları :)
Yine aynılarını yaşar mıydım?
valla açıkçası yaşardım. şöyle dönüp bakıyorumda; kırmamaya özen gösteren yanım, sevmek için bahane arayan huyum, arkadaş edinmek-olmak için harcadığım çabalarım tamamen iyi niyetimdendi. ben yine böyle yapardım. böyle korkmadan yaşardım. çünkü ben buyum.