-->

03 Şubat 2016

Bunu yayınlamalısın

Şu yazı ( http://hayaterkegi.blogspot.com.tr/2016/01/yok-artk-cidden-biseksuel-misin_26.html ) sonrasında canımcım Aslısın'la yazışırken, onun "ee sen blog yazmışsın" demesiyle yazıyı buraya aldım:
Not: gerçi mesajlaşmayı yazıya dökecektim ama bu ara bi üşengeçlik var üzerimde atamadım ://

Cok guzel yazmissin yine. Birbirimizi otekilestirmekten olecegiz ama olmuuoruz da. Ben bunu yine okurum.
ölmeyelim de, insan olduğumuzu hep hatırlayarak, hiç unutmayarak yaşamaya devam edelim.
Aslısın
Agzini yerim. Ama gercekten cok cok iyi demissin, otekilestirilenin de digerini otekilestirmesi insanin kalbine dokunuyor be.
Kalbe dokunması doğru, hem de çok dokunuyor. Ama sonuçta bu da bir insanlık hali. Bunu da normal görüyorum, görmeye çalışıyorum. Şunu da unutmamak lazım galiba: İnsan ötekileştirilince daha anlayışlı, daha iyi, daha güzel bir insana doğru gitmiyor. Ötekileştirilmek eğer kişinin içindekini kabullenmediği bir durum ise nefrete dönüşüyor. Yani ötekileştirenlerin, kendisi gibi olmayanı ötekileştirmeye devam etmelerinin nedeni aslında kendilerinin olduğu hali henüz içselleştirmemiş olmaları. İçselleştirseler rahatlayacaklar. içselleştirmek, bir anlamda insan olduğunu hatırlamaktır, bunu uiç unutmamak ve her yapılanı insani duygulara bağlamaktır. Diye düşünüyorum. Tabii burda yine "bir kişiyi öteki olduğu için değil, insan olduğu için sevmek, saymak, korumak, hakkını savunmak durumları devreye giriyor. Birini insan olduğu için savunmak lazım, her yaptığının arkadında durmak lazım. (Tabii cinayet ve birine zarar verme durumları hariç. Ki kendine zarar veriyorsa bile bu onun hakkıdır, çünkü onun yaşamı onun kararıdır)
Kafam bi milyon. Ne alırsan 1TL
İnsanları bizden olmayınca, bizim gibi olmayınca sevmiyoruz. Bu şeytani bir çıkarcılıktır. Ben bir müslüman olarak bunu şeytani buluyorum.
Ki bu yüzden "biz" kelimesini sevmiyorum. Daha çok ben'i kullanıyorum ve ben olarak hareket etmeyi seviyorum
Sorunlarımızı aşmak için ben olarak hareket etmeyi öğrenmeliyiz diye düşünüyorum
Yaşamak için bir topluluğa ait olma çabasını geride bırakmamız lazım
Bir topluluğa ait olarak yaşama çabasını ilkelce buluyorum ://
Bu yüzden olsa gerek hayatımı bir türlü yoluna sokamıyorum.
Neyse ben konuyu kapatıyım, çok yazdım.
E sen blog yazmissin. Bunu yayinlamalisin. Ciddiyim ve sonuna kadar katiliyorum.

7 yorum:

  1. Bir müslüman olarak ben olmakistiyorsun ve toplumutsuz yaşamayı,kalabalık olmayı kabul etmiyor musun ? Hani ümmet anlayışı? Ya da dur senin özelinde aklımı kurcalayan soruyu sorayım, bir ibne nasıl müslüman olabiliyor nasıl inançlı kalabiliyor. Bunun oldukça kişisel olduğunu biliyorum beni ilgilendirmeyen nedenleri de olabilir yine de sormaya cüret ediyorum, meraktan . Algılayamiyorum gercekten . Sadece müslüman olmak da değil sonuçta olarak semavi dinlerin yaklaşımı ortada ve ortak. Yani hadi kuran yorumlama tesfir dersin ama öbürleri? Gerci yorumlamalarda bana öyle komik geliyor ki. Neyse işte,umarım saldırgan olmamisimdir .

    YanıtlaSil
  2. https://www.facebook.com/Tesbihhaneci/photos/a.344235098956983.71768.118659351514560/963041560409664/?type=3&theater

    YanıtlaSil
  3. @Linkteki cümleleri ciddiye almıyorum. bi daha böyle saçma şeyler atarsan anana-babana küfür ederim :D

    @Adsız saldırgan değilsin yahu, gayet normal bi şekilde konuşuyoruz. Sorunu cevaplıyayım;
    Toplumsuz yaşamak, ümmetle yaşamak veya bilmem kimlerle yaşamak falan fistan hepsi sonuçta benim tercihlerime kalmış bir şey. Din ümmetle yaşa diyor olabilir, toplumla yaşa diye emredebilir. Ama o emirlere itaat etme konusunda "dinde zorlama yoktur" da diyor. Ben işte tam da bu "zorlama yoktur"dan kaçıp uzaklara gidiyorum.

    Öte yandan; bugün, din konusunda toplumsuz ümmetsiz yaşamaktan yanayım ve çoğunlukla öyle yaşıyorum. Camiilere gittiğim zaman, namazlarımı bile cemaatsiz kılıp çıkıyorum. Cemaatleri samimi bulmuyorum. Cemaatle namaz kılarken içim rahat olmuyor. Bugün böyle yaşıyorum. Yarın nasıl yaşarım bilmiyorum. O gün için canım nasıl ister, nasıl rahat eder ondan emin değilim ve o yüzden bugünden, gelecekteki duygularım ve düşüncelerim sonrasındaki eylemlerim için yorumda bulunmayayım.

    Benim özelimdeki sorudan çok uzaklaşmadan, tekrar dönrsek; bir ibne nasıl müslüman olabilir, bir ibne nasıl zeytin yağlı ton balıklı salata yiyebilir, bir ibne nasıl erkek gibi olur, bir ibne nasıl yemek yapmayı bilmez, bir ibne nasıl fakir olur (bunu dün ev arkadaşımın kankası söyledi. Adam ege’de doğmuş büyümüş ve bugüne kadar tanıdığı tüm gayler zengin olduklarından olsa gerek, benim gay olduğumu öğrenince ev arkadaşıma “ilk defa fakir bi gay gördüm” demiş. ben ona, o bana şaşırdık. ) bir ibne nasıl vegan olur, bir ibne nasıl çamaşır yıkamayı bilmez, bir ibne nasıl eğitimsiz olur, bir ibne nasıl fisting sevmez, bir ibne nasıl gangbang yaptırır, bir ibne nasıl solcu olabilir, bir ibne nasıl nasıl nasıl nasıl diyerek kafaları kurcalayan soruları sonsuza kadar uzatabiliriz.

    Ama işin sadece müslüman olmak ve inançlı olmak sorusuna odaklanırsak "canım inanmak istediği için inanıyorum ve inançlı kalıyorum" diye cevaplıyayım. Bu kadar yaa. Cidden cevabım sadece bu.

    Yani hem ibne olup, hem müslüman olmam konusuna da illa kafanın basmasına gerek yok. Kafan almıyor olabilir, sonuçta kafan her şeyi almak zorunda değil. haa almak zorunda olduğuna inanıyorsan da, benim gibi düz adamlara bu soruyu sorup cevabını bulmak yerine, bu konuda ciddi anlamda daha derinlemesine araştırma bilim insanları var, git onların araştırmalarını oku, makalelerini gözden geçir, güncel yazılarını takip et, konferansları oluyor onlara katıl vs vs incele konuyu.

    Benim özelime dönersek; boş ver abi, ben böyle yaşamaktan mutluyum, böyle mutlu oluyorum. Benim canım inanmak istiyor ve inanıyorum. Tek cevap bu.
    Günahmış sevapmış, öldüğünde cehenneme atılıp yanacaksınmış bilmem neymiş falan sanane amk :D
    Sonuçta hepsi benim payıma düşen şeyler. Varsa cehennem; yanacak olan benim, yakacak olan da benim allahım. Ben allahıma bu şekilde iman edip, onunla bu şekilde anlaşıyorum, içim bu şekilde rahat oluyor. Diğer semavi dinler ne diyor veya herkesin aklındaki allahla anlaşabilme durumu nasıl, bunlar beni inan hiç ilgilendirmiyor. bana ne ya :))

    YanıtlaSil
  4. ben de namaz kılıyorum. bütün gün allah'la berabermişim gibi ona bağlı bir ruh halim var. ama bir suç işlediğim hiç aklıma gelmiyor. allah, düşkünlüğü yasaklıyor, kuran'da anlatılan ve cezalandırılan düşkünlüktür, sefahat, insanın değersizleştirilmesi.

    YanıtlaSil
  5. ''Yaşamak için bir topluluğa ait olma çabasını geride bırakmamız lazım''
    ben bu cümleden çok etkilendim.Her açıdan mantıklı.Birbirimizi artık yiyip bitiriyoruz o ne der bu ne der derken.Keşke gerçekten bireysel olabilsek.Teoride kolay ama pratik de bunu yapmak gerçekten zor.Eğer yapabiliyorsan en azından deniyorsan gerçekten helal olsun.
    din ve inanç konusuna gelirsekde çok kullandığım ve çok bilinen bir laf var sana da tavsiye ediyorum.

    '' paranın ve imanın kimde bulunduğu belli olmazmış ''

    YanıtlaSil
  6. Cemaatler önemli. Aile de.
    Ama sen aileyi silen birisisin zaten.

    Modernizm cemaatleri,aileleri parcalayarak bireysel mutsuzlar turetti. Israr etmek istiyorsan bunda ne ala. Yeni yazılar çıkar

    YanıtlaSil
  7. @beygirniyazi ben düzenli namaz kılmaya yeni başladığım için olsa gerek, pek allahla berabermişim gibi hissetmiyorum. sadece secde ederken ona tapındığımı fark ediyorum. onun dışında pek bi hareketlenme yok bende.
    bunun dışında söylediklerine katılıyorum, allahın; insanı değersizleştirmeyi yasakladığını düşünenlerdenim.

    @çokomell bazılarında belli oluyor ya. adam ne ise gözlerine o yansıyor. bunu çok deneyimledim.

    @adsız cemaatlerin bi sikim kıymeti yok. seni koyunlaştırmaktan başka bi boka yaramıyorlar. ha eğer bireysel olarak kabul görüyorsam her türlü cemaatle kopmaya hazırım :D

    YanıtlaSil

düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.