saklambaç gibi bir aşk hayatı

kimsenin bizi görmediği bir yerde buluştuk
ellerimiz aptal bir ağacın toprak altında kalan kökleri gibi sessizce dolandı birbirine.

kimsenin bizi göremeyeceğinden emin olduğumuz bir yerde sarıştık.
birbirimizi sevdiğimizi bilmediler, görmediler
anlattık, kendi yalanlarından dolayı inanmadılar.

kimsenin bizi duymadığı bir yerde "seni seviyorum" diye bağırdık.
herkesin içinde sessizce sevdik birbirimizi.

öpüşlerimiz sen, ben ve allah arasındaydı.
herkesi siktir edip, onu şahit tuttuk kendimize.
zaten o yeterdi de, artardı bile.