-->

27 Mayıs 2014

ve hikayem bitti

2010 yılından bu yana durmadan küfürler ediyor ve bu küfürleri bir kaç süslü kelime ile allayıp pullayıp burada bir araya toparlıyordum.
O günden bu güne bu blog sayesinde çok güzel insanlarla tanıştığım gibi, çok kötü insanlarla da tanıştım.
Güzel insanlar dediğim gerçekten güzel insanlardı, düşünceleri güzeldi, kimseye zararları yoktu ve hep birilerinin elinden tutmaya çabalamışlardı. Bu çabalarının karşılığında kötülük görmelerine rağmen yine de güzel düşünmekten ve güzellik yapmatan geri kalmıyorlardı. Onları güzel yapan işte buydu.
Kötü insanlarla da tanıştım dedim ya, evet gerçekten kötü insanlarla da tanıştım. İçlerinde iyilik namına bir şey olmayan, aklı fikri sadece kötüye ve kötülüğe çalışanlardı. Onlardan çok bahsetmek istemiyorum. Çünkü; hayatta sadece güzelliğe odaklanmanın doğru olduğuna inananlardanım, odaklanınca güzellik gelip sizi buluyor.

Lafı uzattım, uzattıkça başka yerlere kayıyor. Bu yüzden çok uzatmak istemiyorum. Demem o ki; bu bloga artık yazacak başka bir şey kalmadı. Bu blog tarihini doldurdu. Kendini yeteri kadar taşıdı. Beni doyurdu, farklılaştırdı, başka türlü bakmamı sağladı.
Blogu takip eden, okuyup yorumlarıyla katkıda bulunan, yorum yapmaktan çekindiği için uzun uzun mail atan herkese teşekkürler.
Belki başka bir blogda, farklı bir karakterde tekrar görüşürüz. 

Sevgiler.

(Not: İnternet ortamında farklı karakterler yaratmayı ve bu karakterlerin ağzından kendimi ve çevremi anlatmayı seviyorum. Aslında günlük hayattaki önemsiz olayarı önemliymiş gibi yazmayı seviyorum desem daha doğru olur. Yazmak güzel ya. Her halükarda. )

15 yorum:

  1. Şu yazıyı okudum ya içimden bir parça koptu resmen. Bence Öküz yüzünden buraya yazasın yok. Keşke buradan haberi olmasaydı. Rahat yazı yazamıyorsun onun yüzünden gidiyorsun baksana. Ben yazılarını okuduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. İyi ki bu blogu yaratmışsın. Bu bir veda değil çünkü yine buralarda olacağına inanıyorum ben. Yazmadan duramazsın sen. Çünkü yazmayı çok seviyorsun. Üstelik çok güzel de yazıyorsun. Ben yine İstiklal caddesinde yürürken birilerini sana benzetmeye devam edeceğim. Charlie Chaplin görünce yine aklıma sen geleceksin ve gülümseyeceğim. İyi ki varsın koca yürekli adam.

    YanıtlaSil
  2. yıllardır sessizce takip edip okuyordum yazdıklarını ilk defa ses çıkarıyorum: ne güzel yazıyordun ben de okuyordum be. ama madem böyle karar verdin o zaman vedalaşayım: umarım hayat sana iyi davranır :)

    YanıtlaSil
  3. Haydaaa... Hay senin yazmanı engelleyenlere ben... Madem gidiyorsun gelince haber ver tık tık tık bak bu benim falan de işaret ver göz kırp falan bana.. olur mu?
    Sevgiyle kal..

    YanıtlaSil
  4. Takip ettiğim bloglar arasında açık ara en özgünüydü Hayat Erkeği!

    Her yeni yazını gördüğümde heyecanlanır, hemen okumaya başlardım.

    Kendi adıma hüzünlü bir an yaşıyorum bu satırları yazarken. Belki de bencilce davranıyorum ama n'apayım? Bir daha bu blogda yeni yazı okuyamayacak olma düşüncesi beni hüzünlendiriyor.

    Güle Güle...
    Yolun açık, her şey gönlünce olsun Hayat Erkeği!

    YanıtlaSil
  5. Gidersen ekime , gitmezsen sikime kadar

    YanıtlaSil
  6. Seni orta asya steplerinde tanidim. Slavlarin ortasinda okumaya devam ettim. Sonra dunyanin oteki basina gectim, orada da okumaya devam ettim... Geri dondum, gene... Sen farkinda degildin ama cok fazla seyahat ettin benle birlikte ;)

    YanıtlaSil
  7. ne olur yazmaya devam et.
    terket o adamı da. sana iyi gelmedi o.

    YanıtlaSil
  8. kendine has oluşturduğun karakter, yazım dili vs. taklitleri bile görüldü sağda solda.

    Toptan koparıp atma da ara veriyorum dedin sayalım ;)

    YanıtlaSil
  9. ayyy hayat erkeği, neden?
    söyleyecek sözler hiç bir zaman bitmez ama..
    en kısa zamanda aklını başına devşirip bu kararından vazgeçmeni dilerim :D

    YanıtlaSil
  10. bak şimdi bu olmadı. yorumları da okudum. eh o zaman evet başka blogda yazarsın ama dönünce haber ver madem duramıyorsun bu blogda. bunun yanında, blog sayesinde kötü arkadaşlık nasıl ama yaa. sanırım güncel yaşamda tanışıp kötü anıların oldu. eh iyiler de olmuş madem. nötrlenmiş o zaman. arkadaşlıkta daha dikkatli olmalısın ama yaaa. daha önce sölemiştim bak sana ama. biriyle arkadaş olmadan önce onun burnundan getir. o zaman üzülmezsin ki. bi dee, biraz arkadaşsız kal ki arada, aylarca filan yalnız yaşa filan. insanlara fazla şans tanıma iştee. üzülmemek için. yazılarının biçoğundan hep üzüldüğünü anlıyodum kii. insanlardan uzak durmak iyidir. ama unutma gelince yine sölersin ki. :) kib :)

    YanıtlaSil
  11. Herkes gibi değildin, farklıydın. Keşke gitmeseydin. Eğer seni buna zorlayanlar varsa, onları bitir bence. Ama hayat senin hayatın, blog senin bloğun. Eminim burada bitse de, yazdıkların hala birilerine bir şeyler düşündürecek.

    Yolun açık olsun

    YanıtlaSil
  12. Ben ve diger takipcilerin.cok alıştık sana be.hergun ne yazacak acaba diye heycanla bekliyordum. Ozliycem seni

    YanıtlaSil
  13. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil

düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.