-->

31 Aralık 2012

o kadar yoruldumki, artık birilerini sevmek değil, sadece sikmek istiyorum..

o kadar korkak ve o kadar beceriksizimki ayrılamıyorum. sanki beni ondan ayrılmamam konusunda tutan bir şeyler varmış gibi. oysa onu sevmiyorum bile. ama işte ne oluyorsa artık, biz onunla her ayrıldık deyişimizden bir kaç gün veya bir kaç hafta sonra yine bi şekilde görüşmeye, yine yiyişmeye, yine birbirimizi seviyorken buluyoruz.
Sahi ne demek bu, niye kendime ve ona böyle davranıyorumki? Amacım ne, hangi örgüt için çalışıyorum acaba?

artık kendimi anlamıyorum. Öküz Herif''e niye böyle davrandığım hakkında en ufak bi bilgim yok, onun da bana niye böyle davrandığı hakkında da bi bilgim yok. keşke öncekiler gibi olsa yine; o gitse veya ben çıksam hayatından. bir daha aramasak birbirimizi, sormasak, karşılaşmasak. yok olsak.

olmuyor ama, her defasında bi kaç gün sonra yine buluşmuş oluyoruz, yine ilk fırsatta ağızlarımız dudaklarımızda yer kapıyor kendine. niye olmuyor, niye olduramıyoruz cidden bilmiyorum.
bazen acaba gerçekten aşık mı oldum diye soruyorum kendime ve hemen kalbimi yokluyorum. ama yok, hiçbir şey yok. bir tıkırtı dahi olsa "aşığım uleeeyynnn" diye bascam narayı, ama yok. ses seda yok. öylesine kocaman bir sessizlik varki şu küçücük yüreğimde anlatamam.

artık aklımda çalışmıyor ondan yana, oysa eskiden olsa, birilerinin yanlışlarına bakar ve "bu bana göre değil" kararına vardığım an artık o benim için biterdi. ama şimdi Öküz Herif'in yanlışlarının yüzlerce olmasına rağmen yine de yapamıyorum. bana göre değil desem bile bi  bakıyorum tam tersini yapmışım. acaba çok fazla yanlışı olduğu için mi kararsız kalıyorum ne oluyor anlamadım ki?

işte bu akşamda klasik kavgalarımızdan birini yaptık. o an; keşke artık tamamen çıksak hayatlarımızdan diye düşündüm. keşke çıksak, herkes kendi yoluna siktir olup gitse dedim içimden. keşke birbirimize hiç tanışmamışız gibi davransak dedim. sonra içimden düşündüm acaba kapatsam telefonlarımı, o aradığında cevap vermesem, mesajları yanıtlamasam ve eğer kapıma gelecek olursa ölü taklidi yapsam hayatımdan çıkıp gider mi? bilmiyorum, belki artık bu yola başvurucam ve o yokmuş, gibi davranıcam. bi de bunu deniyim. en azından denemekte yarar var. hem ben artık birilerini sevmekten yorulmuş da olabilirim. sanki birilerini siksem yeter gibi..

2 yorum:

  1. selam akıl vermiş gibi olmayanda ben herşeyi aklına gelebilen herşeyi denedim ama baktım ki yine aynı yerdeyim yinede sen bilirsin oluruna bırak anı yaşa derim sen bilirsin bu durum çok kötü allah kahretsin ben kafayı yedim bu durum aynı başımda daha beteri,allah bana ve bizim gibileri yardım etsin zor durumlar bunlar....sevgilerimle yanıkkoza

    YanıtlaSil
  2. Yaşadığın şey alışmak ve alışmak sevmekten daha zor.

    YanıtlaSil

düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.