-->

21 Eylül 2010

İnşallah gelecekte zengin menginimdir. Hatta paraya da; money diyorumdur.

Sevgili Hazelcik,  hazellova adlı blogunda ''yıllar sonra'' adlı bi mim başlatmış ve beni de mimiklemiş. Mimik de ''yıllar sonraki kendimize mektup'' yazıyoruz. Geçen ki Altındişliçingene'nin mektup mimiğinde, nasıl olduysa kendimi bi anda  allaha mektup yazarken bulmuştum ahanda o mektup

Doğrusu o mektuptan sonra çok uzun yaşayabileceğimi sanmıyorum. Ama olurda yaşarsam,  gelecekteki bana kalbim kadar temiz bu sayfayı ayırıp, şu satırları yazıyorum. Yazıyorum, yazıyorum, yazacağım. Ayyy valla aklıma bir şey gelmiyor, o yüzden uzatıp da uzatıyorum. Lan gelecekte bana ne diyim ki. Ammına koyım o zamana kadar ben, sokaklara düşüp para karşılığı saxo neyim çekerek hayatını kazanmaya çalışan her hangi bi ibne filan olmazsam veyahut her defasında ''lan belki beyaz atlı prens budur'' deyip, sağda solda ibne olduğumu sezip göz kırpan yarma piçlerden birine ilk fırsatta  atlayıp, sonrasında eydis meydis kapıp ölmezsem daha ne istiyim. Ama kesin ölürüm lan ben. Şöyle bakıyorum da kendime; bu yaşa kadar bile, nasıl oldu da yaşadım hayret ediyorum. Her halde kazara falan yaşayıp gidiyorum.

Lan kazara yaşıyorum da, kazara bi zengin olamadım gitti. Heyy allahım sen bana yanlışlıkla piyango vurdursan, ben gelecekte bu satırları şöminenin karşısında, ayak ayak üstüne atıp Apple'ın o zamanki en pahalı aletlerinden biriyle okusam, içerde hemşireler, doktorlar gezse, yada hemşireleri boşver, içerde sadece doktorlar gezse, dışarda kraysler marka araçlar olsa noolur. Ya bu arada hemşire derken kadın, doktor derken aklıma erkekler geliyor. O yüzden hemşireleri boşver dedim. Ama hemşirelerin, bana neden kadın olarak çağrışım yaptığını anlamadım. Tabii eğer hemşireler erkeklerse kalabilirler, doktorlarda kadınlarsa siktir olabilirler. Neyse bu teferruat çok önemli bişiy değil. Paralı falansam çok sallamam evdekileri filan ^_^


Neyse dur ben mektup yazıcam. Sevgili Ben:
(Ben diyince, sanki biraz gavur adı gibi durdu ama neyse) Biliyorsun, şu an çok zor günler geçirmiyorum ama, aybaşını falanda zar zor getiriyorum. Olurda köşeyi dönmüşsen, böyle paralı maralı havalı zengin menginlerden olmuşsan, lütfen paranı çar çur etme.  Bu cümlemden sonra, kendine ''siktir len'' çekip okumayı yarıda kesmediysen bak sana ne diyeceğim;
Eğer hala bu satırları okuyorsan ve çoooooook zenginsen git sokaktan bi kaç tane evsizi bulup, evine getir. Yemeklerini ver, karınlarını iyice doyur, ceplerine paralarını bırak ve eğer onlara güvenebiliyorsan (ki biliyorsun güvenilmeyecek hiç kimse yoktur, sadece herkesin bi şansa daha ihtiyacı vardır) ve onlarda istiyorlarsa yanında bi yerlerde onlara iş ver. Çalışsınlar işte ne olacakki ammına koyım, yemezler seni. Hem inan zarar vermezler sana, sen onları daha iyi tanıyorsun. Onlar sadece kendilerine güvenilsin istiyorlar, sadece inanılsın istiyorlar. Bu siktiğimin hayatından başka istedikleri hiç bi bok yok. Neyse kafanı şişirmiyim, sonra yazıyı yarıda kesip sayfayı falan kapatırsın allah korusun.

Yada siktir git len, senin ne mal olduğunu bilmiyor muyum amcık, oku işte. Şurda seni kaale alıp 2 cümle yazıyoruz. Geldiğin yerleri unutma, bak ne bok olduğunu biliyorum. Nerden geldin, nereye gidiyorsun, ne boklar yiyorsun hepsinden haberim var. Eğer olaki kazara zengin filan oldun, cebin biraz para gördüyse götün başın oynamasın. Geldiğin yerleri, yediğin bokları unutma. Herkes senin geçtiğin yollardan geçti. Kimi geçerken sokak lambaları yandığından dolayı önünü gördü, oyalanmadan çabuk geçti, kimi geçerken sokak lambalarının söndüğü anki acizliğe denk geldi, çok fazla oyalandı, ama nihayetinde herkes bu yolları geçti. O yüzden demem o ki, sakın kendini bi bok sanma, götünün kalktığını hissettiğin an, git aynada kendini izle. Neydin ne oldun gör. Daha da konuşmuycam amcık. Zaten bu satırları okuyabiliyorsan, ne mutlu sana. Umarım her şey istediğin gibi olmuştur.


Küçük, 2 katlı bahçeli bi evin, seni sevdiğini zırıldayıp duran bi kaç kişi, başını koltuk altına sokup nefes almaya çalıştığın bi yarma, bide, bide ya da siktir et yaa. Bunu sen ve ben yalnız bilelim. Umarım her şey yolundadır, kendine iyi bak ve herşeye rağmen seni sevdiğimi de unutma, olur mu?

16 yorum:

  1. zengin olursan, banada biraz para ver :(

    YanıtlaSil
  2. HACI BAZEN SEN BENIM DEVRELERIMI YAKIYORSUN
    AHAJDH AJFSJF HASJGN M,G
    N M,DFN;LKL
    FLKKJAKLKL

    FOSSSSSSSSSSS

    YanıtlaSil
  3. @son kraliçe zengin olursam, ahhhh nerdeeee?

    @homeless niye lan? hem o harfler ne öyle?

    YanıtlaSil
  4. DEVRELERIMI YAKTIN ISTE HACIII
    DUZGUN YAZAMADIM :p

    YanıtlaSil
  5. @homeless libya'da olan sen olduğuna göre, kesin hacı da sensin sdhjjsdhgdhsghdhgsd

    YanıtlaSil
  6. haci olma ve libya da olma durumuna cok fena kufur ettim simdi

    tamam bi daha demem sana haci

    YanıtlaSil
  7. @homeless oha bu ne şiddet, bu celal höh korktum valla.

    YanıtlaSil
  8. aylardir yalnizim pipiii
    kimseye sarilmadim
    kimse bana sarilmadi
    kimse opmedi

    aha bak yoksunluk listem burda var

    http://lesshomeless.blogspot.com/2009/09/yoksunluk-listesi.html

    YanıtlaSil
  9. bi elimde kahvem bi elimde 4 yaşındaki çocuğumla objektiflere poz verirken hayal ediyorum bende kendimi. holllluuvud yıldızı giib ==)

    YanıtlaSil
  10. ahah :D lan süper olmuş ha. Umarım yaşarsın sensiz çekilmez buralar...Gerçi yazarmısın onu da bilmiyorum amnıa koyim.

    Umarım olursun da böyle mimikleşiriz :D ( ?)

    -not: ya ben bloga geldiğimden beri küfür etmeye başladım, tavsiyesi olan :/

    -not 2 : kaç yaşındasın lan sen. :)

    YanıtlaSil
  11. ahh canım beğenmene çok sevindim ^_^

    YanıtlaSil
  12. Bu muhabbet boka sarar hacı :D

    burda ayrılalım biz. Öptüm *_*

    YanıtlaSil
  13. ayrılman iyi oldu, baksana MSN e çevirdik burayı :D

    YanıtlaSil
  14. o zaman kib, bb, öptüm ,cnm bnm - silersin bunu, yada silmezsin-

    YanıtlaSil
  15. Akraba çıkma olasılığımız nedir? :))) Yani evet dilerim zengin olmanı da içimden bir ses; "olmasın lan" diyor. "Yoksa yazmaz" diyor...

    İnanır mısın hayatımın 13 senesi bir ganimetin yerini tarif eden haritanın ya da pusulanın yolunu gözlemekle geçti. İflas eden büyük bir ailenin en küçük bireyiydim. Türk filmlerindeki gibi açılması yasak olan perdelerimiz bile vardı. Aaa bak bende de ne hikayeler varmış, bunu bloguma yazarım bir gün detaylı...

    Her neyse, dedem bana 87 yılında bir mektup yazdı. Biz bilmiyoruz ne yazdığını. 2000 yılında verecekler bana. 13 sene boyunca, zenginlik zamanlarında bir taraflara kaçırmış olabileceğini düşünmek istediğim servetin hayalini kurdum. 2000 yılında mektubu postacı getirdi. İflas eden şirketin antetli kağıdına yazılmış mektuptan servet çıkmadı... Şirketten de bana kalan tek şey o antetli kağıt olmuş oldu. Ondan beridir de zenginlik hayali kurmuyorum artıkın :))))

    Oyy bende de ne hikayeler varmış:)

    YanıtlaSil
  16. Bakalım 11 yıl sora zengin olmuş musun?

    YanıtlaSil

düşüncelerini kendine saklama, benimle de paylaş.