Emrah yetişşşş, ''Ezik Edebiyatı'' yapıyorlar

Şimdi memleketteyim, güya bayram tatiline geldim, ama hiçte tatil edecek gibi değilim. Şiddetli baş ağrısı, miğde bulantıları, bademcik şişmesi, boğazımda yanmalar, sürekli kusar gibi boğazımın dolması derken, resmen götümden nefes alır vaziyete yaşıyorum. Bu ne ya, ben tatil yapıcam diye geldim buralara ama nerde sikiyim böyle tatili. Resmen işkence görüyorum. Gece uyuyamıyorum, gözlerim sürekli ağrıyor ve birde bunlar yetmez gibi Sovyet Rusya'sında yaşıyor muşum gibi, evdekilerle aramızda resmen soğuk savaş var.

Benim onları sevmemem ne kadar normalse, onlarında beni sevmemeleri o kadar normal ve zaten bu taktığım bir şey değil, ama bu ne böyle ya, birbirimize her fırsatta laf sokmalar, afra tafralar, surat asmalar, konuşurken kelimelerin üzerine basıp cılkını çıkarırcasına telaffuz etmeler. Yemin ederim geldiğime bin pişman oldum. Tatil dediğim şu soğuk savaş bi an önce bitsin de döneyim İstanbul'uma. Zaten özledim ki ibneleri, sokak köpeklerini, sokak çocuklarını, başı boş dolaşmayı, gecenin bi vakti kalkıp sokaklarda fotoğraf çekmeyi, canım sıkılınca istediğim yere oturmayı. Her şeyini özledim İstanbul'umun.

Zaten bu ailenin bir parçası olamamışım, hiç olamayacağım da. Boşuna kasıp durmanın bi anlamı yok. Hem ipler kopmuşsa, istediğin kadar bağla, istediğin kadar tutturmaya çalış, hiç bir şey eskisi gibi olmuyor.
Sen ayakların üzerinde durmak istedikçe onlar sana mani olmaya çalışıyor. Oysa sana destek olmalarını o kadar istersinki.

İstediğim maddi destek değildi, manevi bir destekti lan. Zaten maddiyattan yana hiç korkum olmadı benim. Hem ben artık büyüdüm,  iki elimle bi siki düzeltebilen biriyim. Allaha şükürler olsun, gözüm görüyor, aklımda beni aç bırakmayacak şekilde bazı şeylere yetiyor ve bende aklımı o tür şeylere göre yönlendirip bi boklar yapmaya çalışıyorum. Allahıma şükür aç kalmıyorum, açıkta kalmıyorum. Ama işte insan ailesi diye bildiği insanlardan ''yaparsın lan ibne'' sözünü duymak istiyor. Hani sevmeselerde, hani sende sevmesen bile, o sözleri duymak insanı güçlü kılıyor. Hatta 10 kaplan gücünde kılıyor lan. Ama yok hiç bir destek yok, içimde onlara karşı beslediğim son umudu ''sen bir şey yapamazsın'' diyerek yok ettiler.

Sevgili ailem hepinizden nefret ediyorum. Yok yok ciddiyim, hepinizden gerçekten nefret ediyorum.